Szanowni Czytelnicy,

z dużą przyjemnością przekazujemy Państwu nowy numer „MS Report”. Jego tematyka jest w dużej mierze poświęcona opisom przypadków pacjentów, u których w ramach optymalizacji postępowania terapeutycznego rozpoczęto stosowanie ofatumumabu – leku należącego do grupy terapii o dużej skuteczności, czyli HETA (highly effective treatment algorithm).

Wprowadzenie na rynek nowego produktu leczniczego zawsze budzi ogromne nadzieje zarówno lekarzy, jak i pacjentów. Poszerzenie spektrum terapii dostępnych w ramach programu lekowego to nie tylko szansa dla chorych, wobec których byliśmy bezradni, ale także wyzwanie związane z ograniczoną wiedzą dotyczącą długofalowej skuteczności i bezpieczeństwa. W przypadku stwardnienia rozsianego z każdym kolejnym lekiem wiążą się oczekiwania uniwersalnego i skutecznego zastosowania, weryfikowane przez dane z rzeczywistej praktyki klinicznej, ale także ograniczona wiedza dotycząca działań niepożądanych w długofalowej obserwacji, zwykle niemożliwa do pełnego uzyskania w rejestracyjnych badaniach klinicznych. Niewątpliwie w tym względzie czas jest głównym weryfikatorem zarówno skuteczności, jak i bezpieczeństwa, a gromadzone informacje – kluczowe dla pozycjonowania leku.

Cieszymy się, że Autorzy przytoczonych w numerze opracowań, którym bardzo dziękuję za chęć podzielenia się unikatowym doświadczeniem, opisali sytuacje kliniczne wymagające zmiany terapii. Szczerze podsumowali także opisy przypadków swoich pacjentów stosujących ofatumumab konkluzją dotyczącą krótkiego czasu obserwacji przy jednocześnie szybkim osiągnięciu oczekiwanej skuteczności.

Pierwsze dwa opisy przypadków przygotował dla Państwa dr hab. n. med. Przemysław Puz z Katedry i Kliniki Neurologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach. W obu zaprezentowanych przez Pana doktora sytuacjach ofatumumab został zastosowany jako kolejna terapia u pacjentów, u których utrzymywała się aktywność choroby i/lub występowały działania niepożądane wcześniej stosowanych leków.

Drugi artykuł, autorstwa dr n. med. Moniki Marony z Katedry i Kliniki Neurologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, Collegium Medicum oraz Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie to opisy przypadków chorych, u których zadecydowano o zastosowaniu ofatumumabu w ramach optymalizacji terapii, ale zawsze jako kolejnego leku po nieskuteczności wcześniej stosowanego. Bardzo ciekawym aspektem u jednego z opisanych chorych jest indywidualizacja leczenia uwzględniająca przeciwwskazanie do innych rozważanych leków, jakim była cukrzyca.

Pozwoliłam sobie przygotować dla Państwa ostatni artykuł w tym numerze stanowiący przypomnienie tego, czym jest charakterystyka produktu leczniczego, jakie informacje można w tym dokumencie znaleźć, ale także jakie są jej zalety i ograniczenia. Uznałam te elementy za warte przywołania, ponieważ zgodnie z zapisami programu lekowego leczenia stwardnienia rozsianego jesteśmy zobowiązani do przestrzegania zapisów zawartych w aktualnie obowiązujących charakterystykach produktów leczniczych chociażby w kontekście przeciwwskazań do stosowania leków, możliwości zmiany terapii czy zastosowania leków u kobiet w ciąży oraz matek karmiących.

Z życzeniami miłej lektury.

prof. dr hab. n. med. Dagmara Mirowska-Guzel 

dr n. med. Agnieszka Piechal