Stabilizacja kliniczna u pacjenta z agresywną formą stwardnienia rozsianego – opis przypadku Opis przypadku

##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##

Dostęp przez subskrypcję PDF


Opublikowane: gru 31, 2018
Słowa kluczowe:
stwardnienie rozsiane, leczenie, brak dowodów aktywności choroby, okrelizumab

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

Urszula Chyrchel-Paszkiewicz
Klinika Neurologii SPSK nr 4 w Lublinie

Abstrakt

Stwardnienie rozsiane jest przewlekłą, demielinizacyjną chorobą ośrodkowego układu nerwowego, na którą cierpi ok. 2,5 miliona osób na świecie. Głównym celem terapeutycznym w tej grupie pacjentów jest uzyskanie tzw. stanu NEDA, czyli braku aktywności choroby. W ostatnich latach prowadzone są liczne badania kliniczne w tej dziedzinie, przy czym zarejestrowano kilka nowych leków hamujących aktywność choroby.


Okrelizumab jest rekombinowanym, humanizowanym przeciwciałem monoklonalnym, selektywnie skierowanym przeciwko limfocytom B z ekspresją antygenu CD20. Stosowany u pacjentów z rzutowo-remisyjną postacią stwardnienia rozsianego, w porównaniu z IFN β-1a wiąże się z mniejszą aktywnością i mniejszą progresją choroby po 96 tygodniach leczenia. W artykule przedstawiono przypadek pacjenta z agresywną formą stwardnienia rozsianego, u którego osiągnięto stabilizację kliniczną po leczeniu okrelizumabem.

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

Numer
Tom 7 Nr 4(27) (2018)
Dział
Artykuły

Copyright © by Medical Education. All rights reserved.

Bibliografia

1. Polman C.H., Reingold S.C., Banwell B. et al.: Diagnostic criteria for multiple sclerosis: 2010 Revisions to the McDonald criteria. Ann. Neurol. 2011; 69(2): 292-302.
2. Rush C.A., MacLean H.J., Freedman M.S.: Aggressive multiple sclerosis: proposed definition and treatment algorithm. Nat. Rev. Neurol. 2015; 11: 379-389.
3. Stüve O., Centonze D.: Treatment decisions for patients with active multiple sclerosis. JAMA Neurol. 2015; 72: 387-389.
4. Giovannoni G., Tomic D., Bright J.R., Havrdová E.: No evident disease activity: The use of combined assessments in the management of patients with multiple sclerosis. Mult. Scler. 2017; 23(9): 1179-1187.
5. Lu G., Beadnall H.N., Barton J. et al.: The evolution of “No Evidence of Disease Activity” in multiple sclerosis. Mult. Scler. Relat. Disord. 2018; 20: 231-238.
6. Giovannoni G., Bermel R., Phillips T. et al.: A brief history of NEDA. Mult. Scler. Relat. Disord. 2018; 20: 228-230.
7. Hauser S.L., Bar-Or A., Comi G. et al.; for the OPERA I and OPERA II Clinical Investigators: Ocrelizumab versus Interferon Beta-1ain Relapsing Multiple Sclerosis. N. Engl. J. Med. 2017; 376(3): 221-234. DOI: 10.1056/NEJMoa1601277.