Szanowni Czytelnicy,

cieszymy się, że możemy oddać w Państwa ręce kolejny numer czasopisma. Na początek proponujemy wyczerpujące opracowanie dr. Marcina Wnuka i prof. Agnieszki Słowik z Katedry i Kliniki Neurologii Uniwersytetu Jagiellońskiego – Collegium Medicum w Krakowie na temat substancji i metod terapeutycznych badanych pod kątem bezpieczeństwa i skuteczności w stwardnieniu rozsianym, znajdujących się na wczesnych etapach procesu rozwoju leku. Autorzy artykułu przeanalizowali bazę ClinicalTrials.gov i wyłonili wszystkie trwające lub zakończone w ciągu ostatnich 2 lat badania kliniczne na temat stwardnienia rozsianego. Wyselekcjonowali substancje będące kandydatami na leki w przewidywanym czasie, takie jak inhibitory kinazy tyrozynowej Brutona, ale także wskazali na te, które od dłuższego czasu budziły nasze nadzieje, a okazały się nieskuteczne, np. stosowana doustnie biotyna.

Kolejne doniesienie, przygotowane przez zespół, z którym na co dzień współpracuję w Katedrze i Zakładzie Farmakologii Doświadczalnej i Klinicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, podsumowuje wiedzę na temat małych dawek naltreksonu (LDN) stosowanych w stwardnieniu rozsianym. Autorki (mgr Izabel Kowalski, dr Magdalena Rudnicka oraz dr hab. Ilona Joniec-Maciejak) szczegółowo opisały mechanizm działania naltreksonu w zależności od stosowanych dawek i jego przydatność w leczeniu stwardnienia rozsianego. Jasno też wskazały, na czym polega skuteczność tej substancji i jakich korzyści możemy się spodziewać. Jest to szczególnie istotne, aby nie budzić nieuzasadnionych nadziei u chorych, którzy powinni zdawać sobie sprawę, jakie efekty mogą towarzyszyć takiej terapii.

Jako ostatnie w tym numerze zamieszczamy stanowisko zespołu ekspertów z różnych ośrodków w całej Polsce (prof. Monika Adamczyk-Sowa, prof. Waldemar Brola, prof. Alina Kułakowska, prof. Alicja Kalinowska-Łyszczarz, prof. Konrad Rejdak, prof. Mariusz Stasiołek i pisząca te słowa), który spotkał się w celu omówienia bieżącej wiedzy na temat bezpieczeństwa teryflunomidu. Lek ten obecny jest na naszym rynku od wielu lat, wiedza o jego skuteczności i bezpieczeństwie jest na bieżąco uzupełniana. Warto zauważyć, że w ubiegłym roku teryflunomid został zarejestrowany przez Europejską Agencję Leków także w populacji pediatrycznej od 10. r.ż., a w Polsce może być stosowany w ramach programu lekowego u pacjentów od 12. r.ż. Uchylając rąbka tajemnicy – artykuł na ten temat znajdziecie Państwo w kolejnym numerze „MS Report”.

Redaktor Naczelna
prof. dr hab. n. med. Dagmara Mirowska-Guzel