Farmakoterapia zaburzeń lipidowych – kontrowersje dotyczące założeń terapeutycznych w opinii polskich ekspertów Podsumowanie dyskusji, która odbyła się w ramach inicjatywy Quo Vadis Cardiologia 21 stycznia 2011 r. w Łodzi

Abstrakt

Dyslipidemia jako istotny czynnik ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego stanowi przedmiot wielu dyskusji i badań. Każda interwencja prowadząca do obniżania stężenia LDL przekłada się na redukcję ryzyka sercowo-naczyniowego. Od wielu lat ugruntowaną pozycję w leczeniu zaburzeń lipidowych mają statyny. W Polsce w grupie osób leczonych w ramach prewencji wtórnej docelowe wartości osiąga jednak tylko około 13% pacjentów. Podkreśla się w związku z tym konieczność stosowania dużych dawek statyn. Ważnym atutem tych leków jest ich działanie plejotropowe, powodujące między innymi stabilizację blaszki miażdżycowej. Działanie to wydaje się szczególnie korzystne u pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym. Statyny są lekami dobrze tolerowanymi i bezpiecznymi, niektórzy lekarze wciąż jednak obawiają się, że nadmierne obniżenie stężenia LDL może okazać się szkodliwe. Podobnie, wciąż kontrowersyjna jest rola statyn w prewencji pierwotnej u młodych osób z niskim ryzykiem sercowo-naczyniowym. Zagadnienia te były przedmiotem dyskusji ekspertów, która odbyła się w ramach inicjatywy Quo Vadis Cardiologia?