Indapamid – szczególny lek w terapii nadciśnienia tętniczego Artykuł przeglądowy

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

Marta Domańska
Iwonna Grzywanowska-Łaniewska

Abstrakt

Dostępne badania kliniczne przeprowadzone na przełomie ostatnich dziesięcioleci potwierdziły skuteczność indapamidu w terapii nadciśnienia tętniczego, porównywalną z furosemidem, diuretykami tiazydowymi i innymi lekami hipotensyjnymi. Indapamid z powodzeniem może być stosowany w przypadku współistnienia powikłań narządowych nadciśnienia tętniczego, takich jak przerost mięśnia lewej komory, z korzyścią podobną jak w przypadku stosowania inhibitorów ACE, blokerów kanału wapniowego i beta-adrenolityków, a korzyści z leczenia indapamidem w odniesieniu do redukcji przerostu mięśnia lewej komory są większe niż w przypadku terapii hydrochlorotiazydem. Stosowanie indapamidu jest skuteczne w prewencji powikłań mikro- i makronaczyniowych oraz progresji nefropatii u pacjentów z cukrzycą, a także w prewencji wtórnej udaru mózgu. W porównaniu z diuretykami pętlowymi i tiazydowymi indapamid praktycznie nie wywołuje niekorzystnych efektów metabolicznych, zwłaszcza w odniesieniu do stężenia lipidów i gospodarki węglowodanowej. Lek powoduje niewiele działań niepożądanych, w związku z czym charakteryzuje się dobrą tolerancją kliniczną i bezpieczeństwem stosowania. Dzięki szczególnemu mechanizmowi działania łączącemu efekt diuretyczny z bezpośrednim działaniem wazodylatacyjnym z powodzeniem może być stosowany w nadciśnieniu niskoreninowym, szczególnie rozpowszechnionym w populacji osób w wieku podeszłym.

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

Jak cytować
Domańska , M., & Grzywanowska-Łaniewska, I. (2011). Indapamid – szczególny lek w terapii nadciśnienia tętniczego . Medycyna Faktów , 4(2(11), 41-49. Pobrano z https://journalsmededu.pl/index.php/jebm/article/view/2534
Dział
Artykuły

Bibliografia

1. The Task Force for the Management of Arterial Hypertension of the European Society of Hypertension (ESH) and of the European Society of Cardiology (ESC). 2007 Guidelinesfor the Management of Arterial Hypertension. J. Hypertens. 2007; 25: 1105-1187.
2. Więcek A., Chudek J.: Leki moczopędne. W: Nadciśnienie tętnicze. Januszewicz J. (red.). Medycyna Praktyczna, Kraków 2007: 1039-1043.
3. Grebow P.E., Treitman J.A., Barry E.P. et al.: Pharmacokinetics and bioavailability of indapamide – a new antihypertensive drug. Eur. J. Clin. Pharmacol. 1982; 22(4): 295-299.
4. Caruso F.S., Szabadi R.R., Vukovich R.A.: Pharmacokinetics and clinical pharmacology of indapamide. American Heart Journal 1983 July; 106(1, Pt 2): 212-220.
5. Leenen F.H., Smith D.L., Farkas R.M. et al.: Cardiovascular effects of indapamide in hypertensive patients with or without renal failure. A doseresponse curve. Am. J. Med. 1988; 84(1B): 76-85.
6. Damien G., deBarochez B.H., Schiavi P.: Galenic development and pharmacokinetic profile of indapamide sustained release 1,5 mg. Clin. Pharmacokinet. 1999; 37(supl. 1); 13-19.
7. Mironneau J.: Indapamide-induced inhibition of calcium movement in smooth muscles. Am. J. Med. 1988; 29(84, 1B): 10-14.
8. Grose J.H., Gbeassor F.M., Lebel M.: Differential effects of diuretics on eicosanoid biosynthesis. Prostaglandins Leukot. Med. 1986; 24(2-3): 103-109.
9. Grimm M., Weidmann P., Meier A. et al.: Correction of altered noradrenaline reactivity in essential hypertension by indapamide. Br. Heart J. 1981; 46(4): 404-409.
10. Finch I., Hicks P.E., Moore R.A.: Changes in vascular reactivity in experimental hypertensive animals following treatment with indapamide. J. Pharm. Pharmacol. 1977; 29: 739-743.
11. Tamura A., Sato T., Fugii T.: Quenching action of oxygen radical by indapamide and its metabolites. J. Med. Pharm. Sci. 1987; 18: 1469.
12. Schini V.B., Dewey J., Vanhoutte P.M.: Effects of indapamide on endothelium-dependent relaxations in isolated canine femoral arteries. Am. J. Cardiol. 1990; 65(17): 6H-10H.
13. Carretta R., Fabris B., Tonutti L. et al.: Effect of indapamide on the baroreceptor reflex in essential hypertension. Eur. J. Clin. Pharmacol. 1983; 24(5): 579-583.
14. Harrower A.D., McFarlane G.: Antihypertensive therapy in diabetic patients. The use of indapamide. Am. J. Med. 1988; 84(1B): 89-91.
15. Osei K., Holland G., Falko J.M.: Indapamide. Effects on apoprotein, lipoprotein, and glucoregulation in ambulatory diabetic patients. Arch. Intern. Med. 1986; 146(10): 1973-1977.
16. Meyer-Sabellek W., Gotzen R., Heitz J., Arntz H.R., Schulte K.L.: Serum lipoprotein levels during long-term treatment of hypertension with indapamide. Hypertension 1985; 7(6 Pt 2): II170-174.
17. Kasiske B.L., Ma J.Z., Kalil R.S.N., Louis T.A.: Effects of antihypertensive therapy on serum lipids. Ann. Intern. Med. 1995; 122: 133-141.
18. Ames R.P., Kuritsky L.: Indapamide does it differ from low-dose thiazides? W: Cardiovascular drug therapy. Messerli E.H. (red.). Saunders, 1996: 432-434.
19. Leonetti G., Rappelli A., Salvetti A., Scapellato L.: Long-term effects of indapamide: final results of a 2-year Italian multicenter study in systemic hypertension. Am. J. Cardiol. 1990; 65: 67H-71H.
20. Schiavi P., Jochemsen R., Hiley M. et al.: Pharmacokinetics of slow and immediate release formulations of indapamide after repeated administration under fasting conditions and after food, in healthy volunteers. Eur. J. Drug Metab. Pharmacokinet. 1996; Special Issue: 42.
21. Mallion J.M., Asmar R., Boutelant S., Guez D.: Twenty-four hour antihypertensive efficacy of indapamide, 1.5-mg sustained release: results of two randomized double-blind controlled studies. J. Cardiovasc. Pharmacol. 1998; 32(4): 673-678.
22. Piotrowski W., Włodarczyk P., Jasiński B., Rywik S.: Ocena skuteczności i tolerancji indapamidu o powolnym uwalnianiu w dawce 1,5 mg u chorych powyżej 55. r.ż. z izolowanym nadciśnieniem skurczowym. Badanie STIP – 12-tygodniowe otwarte badanie wieloośrodkowe. Nadciśnienie Tętnicze 2001; 5(4): 245-254.
23. Głuszek J., Tykarski A., Duda R., Żołyniak B.: Ocena skuteczności i tolerancji indapamidu o powolnym uwalnianiu (Tertensif SR) u chorych z nadciśnieniem tętniczym łagodnym i umiarkowanym. Nadciśnienie Tętnicze 2004; 5(8).
24. Bulpitt C.J., Emeriau J.P., Knauf H. et al.: Equivalence study of antihypertensive effect of indapamide sustained-release (SR) 1,5 mg and hydrochlorothiazide 25 mg and amlodipine 5 mg in hypertension. J. Hypertens. 1997; 5(supl. 4): 130-142.
25. Emeriau J.P., Knauf H., Pujadas J.O. et al.: A comparison of indapamide SR 1,5 mg with both amlodipine 5 mg and hydrochlorothiazyde 25 mg in elderly hypertensive patients: a randomized double-blind controlled study. J. Hypertens. 2001; 19: 343-350.
26. London G., Schmieder R., Calvo C.: Applanation tonometry: artery mechanical properties of indapamide SR vs candesartan and amlodipine: the X-CELLENT tonometry study. J. Hypertens. 2004; 22(supl. 2): S116.
27. Prisant L.M., Beall S.P., Nichoalds G.E. et al.: Biochemical, endocrine, and mineral effects of indapamide in black women. J. Clin. Pharmacol. 1990; 30(2): 121-126.
28. Chobanian A.V., Bakris G.L., Black H.R. et al.: Seventh Report of the Joint National Committee on Prevention, Detection, Evaluation, and Treatment of High Blood Pressure. JAMA 2003; 289: 2560-2572.
29. Messerli F.H. et al.: Antyhypertensive efficacy of hydrochlorotiazyd as evaluated by ambulatory blond pressure monitoring: a metaanalysis of randomized trials. J. Am. Coll. Cardiol. 2011; 57: 590-600.
30. Patel A. et al.: ADVANCE Collaborative Group. Effects of a fixed combination of perindopril and indapamide on macrovascular and microvascular outcomes in patients with type 2 diabetes mellitus (the ADVANCE trial): a randomised controlled trial. Lancet 2007; 370(9590): 829-840.
31. Marre M., Puig J.G., Kokot F., Fernandez M., Jermendy G., Opie L. et al.: Equivalence of indapamide SR and enalapril on microalbuminuria reduction in hypertensive patients with type 2 diabetes: the NESTOR Study. J. Hypertens. 2004; 22(8): 1613-1622.
32. Gosse P., Sheridan D.J., Zannad F. et al. (on behalf of the LIVE investigators): Regression of left ventricular hypertrophy in hypertensive patients treated with indapamide SR 1.5 mg versus enalapril 20 mg: the LIVE study. J. Hypertens. 2000; 18(10): 1465-1475.
33. Senior R., Imbs J.L., Bory M. et al.: Indapamide reduces hypertensive left ventricular hypertrophy: an international multicenter study. J. Cardiovasc. Pharmacol. 1993; 22(supl. 6): 106-110.
34. Böcker W., Hupf H., Grimm D., Kurzidim K., Schunkert H.: Effects of Indapamide in Rats with Pressure Overload Left Ventricular Hypertrophy. J. Cardiovasc. Pharmacol. 2000; 36(4): 481-486.
35. Sheridan D.J.: Regression of left ventricule hypertrophy: do antihypertensive class differ? J. Hypertens. 2000; 18: S21-S27.
36. Post-stroke antihypertensive treatment study. A preliminary result. PATS Collaborating Group. Chin. Med. J. 1995; 108(9): 710-717.
37. PROGRESS Collaborative Group. Randomised trial of a perindopril-based blood-pressure-lowering regimen among 6,105 individuals with previous stroke or transient ischaemic attack. Lancet 2001; 358(9287): 1033-1041.
38. Beckett N.S., Peters R., Fletcher A.E. et al.; HYVET Study Group. Treatment of hypertension in patients 80 years of age or older. N. Engl. J. Med. 2008; 358(18): 1887-1898.
39. Uruski P., Tykarski A.: Miejsce indapamidu o przedłużonym uwalnianiu w terapii nadciśnienia tętniczego. Nadciś. Tęt. 2009; 13(supl. B): B1-B24.
40. Dahlöf B., Gosse P., Guéret P. et al.; The PICXEL Investigators: Perindopril/indapamide combination more effective than enalapril in reducing blood pressure and left ventricular mass: the PICXEL study. J. Hypertens. 2005; 23(11): 2063-2070.
41. Mogensen C.E., Viberti G., Halimi S. et al.; Preterax in Albuminuria Regression (PREMIER) Study Group: Effect of low-dose erindopril/indapamide on albuminuria in diabetes: preterax in albuminuria regression: PREMIER. Hypertension 2003; 41(5): 1063-71.