Nietrzymanie moczu i parcia naglące u kobiet chorujących na stwardnienie rozsiane Artykuł przeglądowy

##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##

PDF


Opublikowane: wrz 30, 2020
Słowa kluczowe:
stwardnienie rozsiane, pęcherz moczowy neurogenny, nietrzymanie moczu z parć naglących, parcia naglące, nietrzymanie moczu, jakość życia

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

Adam Ostrowski
Klinika Urologii Ogólnej i Onkologicznej, Szpital Uniwersytecki nr 1 im. dr. Antoniego Jurasza

Abstrakt

Wstęp: Nietrzymanie moczu i parcia naglące mają olbrzymi wpływ na jakość życia. U osób ze stwardnieniem rozsianym (SM, sclerosis multiplex) obserwujemy neurogenną dysfunkcję pęcherza, objawiającą się głównie jako nietrzymanie moczu z parć naglących, pęcherz moczowy nadreaktywny oraz wysokociśnieniowy. Objawy te dotyczą ok. 50–90% pacjentów z SM.


Cel: Celem pracy było podsumowanie obecnych wytycznych postępowania urologicznego u chorych ze stwardnieniem rozsianym.


Metodyka: Podstawą do napisania niniejszego artykułu były wytyczne Europejskiego Towarzystwa Urologicznego dotyczące pęcherza moczowego neurogennego oraz nietrzymania moczu. Powyższe rekomendacje rozszerzono o wyszukiwanie systematycznych przeglądów i metaanaliz w bazie danych PubMed.


Wnioski: Niemal u wszystkich osób z SM rozwijają się zaburzenia ze strony dolnych dróg moczowych o różnym nasileniu. Badanie urodynamiczne i cykliczna kontrola górnych dróg moczowych powinny być standardem leczenia wszystkich pacjentów. Wynika to nie tylko z troski o jakość życia, ale przede wszystkim z ochrony górnych dróg moczowych. Leczenie zachowawcze powinno być zawsze pierwszym etapem terapii. Leczenie farmakologiczne niesie za sobą duże ryzyko działań niepożądanych, co związane jest z częstym przerywaniem terapii. Należy informować pacjentów o możliwych powikłaniach takiej terapii i dobierać leki zgodnie z profilem działań niepożądanych (solifenacyna wykazuje się lepszą tolerancją niż powszechnie używana oksybutynina), powinno się także rozważyć politerapię. Kiedy farmakoterapia nie przynosi efektów, skuteczną i bezpieczną opcją terapeutyczną jest toksyna botulinowa. W świetle powyższego urolog powinien być nieodłącznym członkiem zespołu osób leczących chorych ze stwardnieniem rozsianym.

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

Numer
Tom 9 Nr 3(34) (2020)
Dział
Artykuły

Copyright © by Medical Education. All rights reserved.

Bibliografia

1. Wu JM, Vaughan CP, Goode PS et al. Prevalence and trends of symptomatic pelvic floor disorders in U.S. women. Obstet Gynecol. 2014; 123(1): 141-8.
2. Ruffion A, Castro-Diaz D, Patel H et al. Systematic review of the epidemiology of urinary incontinence and detrusor overactivity among patients with neurogenic overactive bladder. Neuroepidemiology. 2013; 41(3-4): 146-55.
3. Aharony SM, Lam O, Corcos J. Treatment of lower urinary tract symptoms in multiple sclerosis patients: Review of the literature and current guidelines. Can Urol Assoc J. 2017; 11(3-4): E110-5
4. de Seze M, Ruffion A, Denys P et al. The neurogenic bladder in multiple sclerosis: review of the literature and proposal of management guidelines. Mult Scler. 2007; 13(7): 915-28.
5. Nortvedt MW, Riise T, Myhr KM et al. Reduced quality of life among multiple sclerosis patients with sexual disturbance and bladder dysfunction. Mult Scler. 2001; 7(4): 231-5.
6. Yonnet GJ, Fjeldstad AS, Carlson NG et al. Advances in the management of neurogenic detrusor overactivity in multiple sclerosis. Int J MS Care. 2013; 15(2): 66-72.
7. Fowler CJ, Panicker JN, Drake M et al. A UK consensus on the management of the bladder in multiple sclerosis. J Neurol Neurosurg Psychiatry. 2009; 80(5): 470-7.
8. Amend B, Hennenlotter J, Schafer T et al. Effective treatment of neurogenic detrusor dysfunction by combined high-dosed antimuscarinics without increased side-effects. Eur Urol. 2008; 53(5): 1021-8.
9. Tijnagel MJ, Scheepe JR, Blok BF. Real life persistence rate with antimuscarinic treatment in patients with idiopathic or neurogenic overactive bladder: a prospective cohort study with solifenacin. BMC Urol. 2017; 17(1): 30.
10. Wagg A, Compion G, Fahey A et al. Persistence with prescribed antimuscarinic therapy for overactive bladder: a UK experience. BJU Int. 2012; 110(11): 1767-74.
11. Zachariou A, Filiponi M, Baltogiannis D et al. Effective treatment of neurogenic detrusor overactivity in multiple sclerosis patients using desmopressin and mirabegron. Can J Urol. 2017; 24(6): 9107-13.
12. Zachariou A, Mamoulakis C, Filiponi M et al. The effect of mirabegron, used for overactive bladder treatment, on female sexual function: a prospective controlled study. BMC Urol. 2018; 18(1): 61.
13. Yuan H, Cui Y, Wu J et al. Efficacy and Adverse Events Associated With Use of Onabotulinumtoxin A for Treatment of Neurogenic Detrusor Overactivity: A Meta-Analysis. Int Neurourol J. 2017; 21(1): 53-61.
14. Bartley J, Gilleran J, Peters K. Neuromodulation for overactive bladder. Nat Rev Urol. 2013; 10(9): 513-21.
15. de Seze M, Raibaut P, Gallien P et al. Transcutaneous posterior tibial nerve stimulation for treatment of the overactive bladder syndrome in multiple sclerosis: results of a multicenter prospective study. Neurourol Urodyn. 2011; 30(3): 306-11.
16. Krebs J, Bartel P, Pannek J. Functional outcome of supratrigonal cystectomy and augmentation ileocystoplasty in adult patients with refractory neurogenic lower urinary tract dysfunction. Neurourol Urodyn. 2016; 35(2): 260-6.