Czy zabiegi przezskórnej angioplastyki wieńcowej z użyciem stentów uwalniających leki (DES) zastąpią CABG w chorobie wielonaczyniowej i zwężeniu pnia lewej tętnicy wieńcowej? Wstępne wyniki badania SYNTAX Artykuł przeglądowy

Abstrakt

Choroba wielonaczyniowa oraz zwężenie pnia lewej tętnicy wieńcowej są wciąż domeną kardiochirurgów. Wcześniejsze prace wskazują na wyższość pomostowania aortalno-wieńcowego (CABG) nad zabiegami angioplastyki wieńcowej, co jest związane z mniejszym ryzykiem restenozy i ponownej rewaskularyzacji po zabiegu kardiochirurgicznym. Badanie SYNTAX porównuje angioplastykę wieńcową (PCI) z implantacją stentów powlekanych paklitakselem z leczeniem kardiochirurgicznym w populacji pacjentów ze złożoną anatomią zmian w tętnicach wieńcowych (choroba trójnaczyniowa, izolowane lub współistniejące z innymi zmianami naczyniowymi zwężenie pnia lewej tętnicy wieńcowej). Pierwszorzędowym punktem końcowym jest łączne występowanie zgonów, zawałów serca, udarów i ponownych rewaskularyzacji. Roczna ocena wszystkich powikłań wskazuje na wyższość CABG (odpowiednio 12,1% powikłań w grupie CABG v. 17,8% w grupie PCI, p=0,0015). Jednak analiza bezpieczeństwa (wszystkie zgony + zawały + udary mózgowe) nie wykazuje już różnic; wyniki były niemal identyczne w grupie CABG i PCI (odpowiednio 7,7% dla CABG v. 7,6% dla PCI, p=0,98). Tak jak można było przypuszczać, częstość ponownych rewaskularyzacji była istotnie wyższa w grupie leczonej PCI (13,7% w grupie PCI v. 5,9% w grupie CABG, p <0,0001), podczas gdy odsetek udarów mózgowych był istotnie wyższy w grupie leczonej CABG (2,2% w grupie CABG v. 0,6% w grupie PCI, p=0,009).