Prewencja i leczenie nefropatii cukrzycowej w świetle wyników programu PRIME Komentarz

Abstrakt

Intensywna terapia hipotensyjna wpływa na redukcję częstości mikro- i makronaczyniowych powikłań cukrzycy (diabetes mellitus, DM). Jednym z typowych powikłań DM jest nefropatia. Uważa się, że leki hamujące aktywność układu renina-angiotensyna-aldosteron (renin-angiotensin-aldosterone system, RAAS) wywierają swoisty wpływ nefroprotekcyjny u pacjentów z DM. Wyniki dotychczasowych badań oceniających skuteczność inhibitorów konwertazy angiotensyny (angiotensin-converting-enzyme inhibitor, ACE-I) w hamowaniu progresji choroby nerek u pacjentów z cukrzycą typu 2 są niejednoznaczne. Celem badania PRIME była ocena nefroprotekcyjnego działania antagonistów receptora dla angiotensyny typu II (angiotensin-receptor blocker, ARB) – irbesartanu – w dużej grupie chorych na cukrzycę typu 2 i nadciśnienie tętnicze oraz ze współistniejącą chorobą nerek o różnym stopniu zaawansowania. Irbesartan okazał się skuteczny w zapobieganiu rozwojowi jawnej nefropatii u pacjentów z mikroalbuminurią oraz dalszej progresji choroby nerek u chorych z już istniejącą nefropatią. Zaobserwowany efekt nefroprotekcyjny irbesartanu wydaje się wykraczać poza wpływ leku na obniżenie ciśnienia tętniczego.