Niewydolność serca – jak jeszcze możemy zintensyfikować farmakoterapię? Opis przypadku

Abstrakt

Pacjenci z przewlekłą niewydolnością serca, zwłaszcza z upośledzoną funkcją skurczową lewej komory, odnoszą korzyści ze zwolnienia spoczynkowej czynności serca poniżej 70/min, co zostało udowodnione w licznych badaniach klinicznych. Badanie SHIFT pokazało, że w przypadku trudności z uzyskaniem pożądanej spoczynkowej czynności serca, mimo stosowania β-adrenolityku w maksymalnej dawce lub jeżeli zwiększenie jego dawki nie jest możliwe, skuteczne może się okazać dołączenie iwabradyny. W rozdziale przedstawiono dwa przypadki chorych z praktyki klinicznej, u których dzięki dołączeniu iwabradyny udało się skutecznie obniżyć spoczynkową czynność serca. Opisano 73-letnią kobietę z przewlekłą pozawałową niewydolnością serca oraz upośledzoną funkcją skurczową lewej komory (EF ok. 30%), u której mimo stosowania β-adrenolityku w maksymalnej dawce nie uzyskano pożądanego zwolnienia czynności serca. Dołączenie do leczenia iwabradyny pozwoliło osiągnąć zamierzony efekt kliniczny. W drugim przypadku, u 64-letniej kobiety z przewlekłą pozawałową niewydolnością serca, otyłością i POChP, nietolerującej dużych dawek β-adrenolityku, zastosowanie iwabradyny również skutecznie obniżyło czynność serca.