Pochodne sulfonylomocznika ciągle skuteczne w codziennej praktyce diabetologicznej Opis serii przypadków
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
Abstrakt
Od kilkunastu lat obserwujemy ogromny postęp w rozwoju terapii cukrzycy typu 2. Poszukujemy leków najskuteczniej poprawiających wyrównanie metaboliczne, ograniczających ryzyko sercowo-naczyniowe, zmniejszających występowanie epizodów hipoglikemii, a także działających plejotropowo na tkanki obwodowe. Na rynku farmaceutycznym pojawiły się nowe leki przeciwcukrzycowe o innych niż dotychczasowe mechanizmach działania (m.in. leki inkretynowe, flozyny). Przeprowadzone w ostatnich latach badania kliniczne nad pochodnymi sulfonylomocznika przedstawiły stare leki w nowym świetle. Wykazały bezpieczeństwo ich stosowania oraz skuteczność w terapii poprzez efekty trzustkowe oraz pozatrzustkowe (gliklazyd MR, glimepiryd), dzięki którym niniejsze leki nadal zajmują ważne miejsce w leczeniu tej choroby cywilizacyjnej.
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
Copyright © by Medical Education. All rights reserved.
Bibliografia
2. Monami M., Genovese S., Mannucci E.: Cardiovascular safety of sulfonylureas: a meta-analysis of randomized clinical trials. Diabetes Obes. Metab. 2013; 15: 938-953.
3. Dzida G.: Pochodne sulfonylomocznika i glinidy. W: Sieradzki J. (red.): Cukrzyca. T. 1. Via Medica, Gdańsk 2015: 331-338.
4. Schwartz S.S., Epstein S., Corkey B.E.: The Time Is Right for a New Classification System for Diabetes: Rationale and Implications of the β-Cell-Centric Classification Schema. Diabetes Care 2016; 39: 179-186.
5. Desser A.S., Ringerike T., Klemp M.: Effect of new anti-diabetic medications in combination with metformin compared to sulfonylurea in combination with metformin in patients with type 2 diabetes. Norwegian Knowledge Centre for the Health Services (NOKC) No. 09-2014.