Kontrola działań niepożądanych podczas terapii ewerolimusem – doświadczenia własne ośrodka Artykuł oryginalny

##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##

PDF


Opublikowane: maj 31, 2011
Słowa kluczowe:
ewerolimus, rak nerkowokomórkowy, niebakteryjne zapalenie płuc

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

Lubomir Bodnar
Klinika Onkologii Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie
Rafał Stec
Klinika Onkologii Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie
Marta Smoter
Klinika Onkologii Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie

Abstrakt

Założenia: Rak nerkowokomórkowy (RCC, renal cell carcinoma) stanowi 80–85% wszystkich nowotworów złośliwych nerki. Ewerolimus należy do grupy leków selektywnie hamujących kinazę mTOR, ostatnio został zarejestrowany do leczenia RCC.


Cel pracy: Ocena częstości ciężkich działań niepożądanych w trakcie chemioterapii ewerolimusem u chorych na raka nerkowokomórkowego.


Pacjenci i metody: Przeanalizowaliśmy dane z historii chorób pacjentów z rakiem nerkowokomórkowym, leczonych ewerolimusem od stycznia 2009 r. do lutego 2011 r. U wszystkich pacjentów potwierdzono histopatologicznie raka nerkowokomórkowego. Chorzy otrzymywali ewerolimus w cyklach 30-dniowych w pojedynczej dawce dobowej 10 mg doustnie codziennie. Stopień nasilenia działań niepożądanych określano według skali powszechnych kryteriów terminologicznych dla zdarzeń niepożądanych.


Wyniki: W naszej bazie danych zidentyfikowaliśmy 51 chorych na raka nerkowokomórkowego, którzy przebyli terapię ewerolimusem. Mediana wieku chorych wyniosła 57 lat (95% Cl: 55–66). Najczęściej obserwowanymi ciężkimi powikłaniami hematologicznymi były niedokrwistość, która wystąpiła u 10%, oraz limfopenia, u 4% chorych. Nie stwierdzono innych powikłań hematologicznych w 3. lub 4. stopniu. Zmiany o typie zespołu „ręka-stopa” wystąpiły u 2% chorych w nasileniu 3. stopnia. Z ciężkich powikłań metabolicznych najczęściej obserwowano: hiperglikemię u 6%, hipercholesterolemię u 6% i hipertriglicerydemię u 4%. Redukcja dawki leku była wymagana u 4% chorych, była spowodowana niebakteryjnym zapaleniem płuc.


Wnioski: W naszym badaniu ewerolimus okazał się lekiem bezpiecznym i dobrze tolerowanym, z niewielką liczbą ciężkich działań niepożądanych.

Pobrania

Dane pobrania nie są jeszcze dostepne

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

Jak cytować
1.
Bodnar L, Stec R, Smoter M. Kontrola działań niepożądanych podczas terapii ewerolimusem – doświadczenia własne ośrodka. OncoReview [Internet]. 31 maj 2011 [cytowane 24 listopad 2024];1(2(2):96-101. Dostępne na: https://journalsmededu.pl/index.php/OncoReview/article/view/234
Numer
Tom 1 Nr 2(2) (2011)
Dział
Artykuły
Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne 4.0 Międzynarodowe.

Copyright: © Medical Education sp. z o.o. This is an Open Access article distributed under the terms of the Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0). License (https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/), allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.

Address reprint requests to: Medical Education, Marcin Kuźma (marcin.kuzma@mededu.pl)

Bibliografia

1. Schuler W. et al.: SDZ RAD, a new rapamycin derivative: pharmacological properties in vitro and in vivo. Transplantation 1997; 64: 36-42.
2. Pham P.T., Pham P.C., Danowitch G.M. et al.: Sirolimus associated pulmonary toxicity. Transplantation 2004; 77: 1215-1220.
3. Wysocki P.J.: mTOR in renal cell cancer: modulator of tumor biology and therapeutic target. Expert Rev. Mol. Diagn. 2009; 9(3): 231-241.
4. Sedrani R. et al.: Chemical modification of rapamycin: the discovery of SDZ RAD. Transplant. Proc. 1998; 30: 2192-2194.
5. Lane H.A. et al.: mTOR inhibitor RAD001 (everolimus) has antiangiogenic/vascular properties distinct from a VEGFR tyrosine kinase inhibitor. Clin. Cancer Res. 2009; 15: 1612-1622.
6. Common Terminology Criteria for Adverse Events, Version 3,0, revised June 10, 2003. National Cancer Institute. Online: http://ctep.cancer.gov/forms/CTCAEv3.pdf.
7. Charakterystyka produktu leczniczego. Online: http://www.ema.europa.eu/docs/pl_PL/document_library/EPAR_Product_Information/human/001038/WC500022814.pdf.
8. Motzer R.J. et al.: Efficacy of everolimus in advanced renal cell carcinoma: a double-blind, randomised, placebo controlled phase III trial. Lancet 2008; 372: 449-456.
9. Motzer R.J. et al.: Phase 3 Trial of Everolimus for Metastatic Renal Cell Carcinoma Final Results and Analysis of Prognostic Factors. Cancer 2010; 116: 4256-65.
10. Figlin R.A. et al.: Everolimus in metastatic renal cell carcinoma (mRCC): Subgroup analysis of patients (pts) with one versus two prior vascular endothelial growth factor receptor tyrosine kinase inhibitor (VEGFR-TKI) therapies enrolled in the phase III RECORD-1 study. J. Clin. Oncol. 2011; 29: (suppl. 7; abstr. 304).
11. White D.A., Camus P., Endo M. et al.: Noninfectious Pneumonitis after Everolimus Therapy for Advanced Renal Cell Carcinoma. Am. J. Respir. Crit. Care Med. 2010; 182: 396-403.
12. Pham P.T., Pham P.C., Danowitch G.M. et al.: Sirolimus associated pulmonary toxicity. Transplantation 2004; 77: 1215-1220.
13. Wysocki P.J.: mTOR in renal cell cancer: modulator of tumor biology and therapeutic target. Expert Rev. Mol. Diagn. 2009; 9(3): 231-241.
14. Huffman T.A., Monthe-Satney I., Lawrence J.C. Jr.: Insulin-stimulated phosphorylation of lipid mediated by the mammalian target of rapamycin. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 2002; 99: 1047-1052.