19-letnie opóźnienie w rozpoznaniu choroby Huntingtona. Opis przypadku Opis przypadku

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

Magdalena Wilk-Maciejewska

Abstrakt

Choroba Huntingtona jest genetycznie uwarunkowaną, autosomalną, dziedziczoną w sposób dominujący chorobą neurozwyrodnieniową. Nie istnieje jej specyficzne leczenie. W artykule opisano przypadek 59-letniej pacjentki hospitalizowanej po raz pierwszy w szpitalu psychiatrycznym, po 19 latach od ujawnienia się choroby i po 3 latach od postawienia rozpoznania przez neurologów. W momencie hospitalizacji pacjentka miała objawy psychotyczne i była już całkowicie zależna od pomocy społecznej. U chorej zastosowano haloperidol, w wyniku czego uzyskano ustąpienie objawów psychotycznych, myśli samobójczych oraz redukcję nasilenia ruchów pląsawiczych.

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

Dział
Artykuły

Bibliografia

1. Paulsen JS, Ready RE, Hamilton JM et al. Neuropsychiatric aspects of Huntington’s disease. J Neurol Neurosurg Psychiatry 2001; 71(3): 310-334.
2. Rowland LP. Neurologia Merritta. Wrocław 2004: 659-662.
3. Bradley WG, Daroff RB, Fenichel GM, Jankovic J. Neurologia w praktyce klinicznej. Lublin 2006: 2569-2574.
4. Pużyński S, Rybakowski J, Wciórka J. Psychiatria. Psychiatria Kliniczna. Elsevier, Wrocław 2011: 68-69.
5. Rudzińska M. Komentarz do wytycznych dotyczących farmakologicznego leczenia pląsawicy Huntingtona. Online: www.mp.pl/artykuly80783.
6. Charvin D, Roze E, Perrin V et al. Haloperidol protects striatal neurons from dysfunction induced by mutated huntingtin in vivo. Neurobiol Dis 2008; 29(1): 22-29.