Hiponatremia w szpitalu psychiatrycznym: wyniki badań laboratoryjnych i przebieg choroby u pacjentów psychotycznych, obserwacja 3-letnia Artykuł oryginalny
##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
Abstrakt
Cel: Przedstawiamy wstępne wyniki badania przekrojowego mającego na celu opis zjawiska hiponatremii u hospitalizowanych na oddziałach psychiatrycznych.
Metodyka: Dane uzyskano z bazy elektronicznej SOLMED, zawierającej wyniki oznaczeń stężeń sodu w okresie 3 lat (2006–2008) oraz z dostępnej dokumentacji elektronicznej przebiegu hospitalizacji. W wybranej podgrupie z hiponatremią analizowano korelacje pomiędzy jej wystąpieniem a czasem trwania i częstotliwością hospitalizacji.
Grupy badane: Analizie poddano 15 676 przyjęć na oddziały psychiatryczne w okresie 3 lat, podzielonych prawie równo, z przewagą ilościową w pierwszym roku badania. Największą podgrupę stanowili pacjenci psychotyczni (25– 32% rocznie), z przewagą ilościową schizofrenii paranoidalnej (20–22% rocznie). Wykonano 16 925 oznaczeń stężenia sodu w surowicy, z przewagą u chorych z psychozą (F2x, 20%, n = 4876), uzależnieniem od alkoholu (F1x, 17%) i depresją (F32–F33, 10%), oznaczenia u kobiet wykonywano nieznacznie częściej niż u mężczyzn. W grupie pomiarów u pacjentów F2x dwa najczęstsze rozpoznania szczegółowe to schizofrenia paranoidalna (70%) oraz zaburzenie schizoafektywne (15%). Dokonano wyboru losowego 30 pacjentów z psychozą F2x i hiponatremią przy przyjęciu, porównując ich z 40 pacjentami z psychozą bez hiponatremii.
Wyniki: Stwierdzono 7,3-procentowe występowanie hiponatremii w oznaczeniach wykonanych u wszystkich pacjentów oddziałów psychiatrycznych oraz 1,8-procentowe w oznaczeniach u pacjentów z psychozą (1,1% dla schizofrenii paranoidalnej). Hiponatremia występowała dwukrotnie częściej w oznaczeniach u kobiet niż u mężczyzn. Pacjentów z hiponatremią przy przyjęciu cechowały istotnie dłuższy czas trwania choroby oraz wyższa liczba hospitalizacji.
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Copyright: © Medical Education sp. z o.o. License allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.
Address reprint requests to: Medical Education, Marcin Kuźma (marcin.kuzma@mededu.pl)
Bibliografia
2. Adrogue HJ, Madias NE. Hyponatremia. N Engl J Med 2000; 342: 1581-1589.
3. Freudenreich O, Stern TA. Clinical experience with the management of schizophrenia in the general hospital. Psychosomatics 2003; 44: 12-23.
4. Singh S, Padi MH, Bullard H, Freeman H. Water intoxication in psychiatric patients. British Journal of Psychiatry 1985; 146: 127-131.
5. Woźniak PA, Olędzka-Oręziak M, Wiktorowicz M, Batijewska A. Polidypsja pierwotna u pacjenta ze schizofrenią paranoidalną: opis przypadku. Postępy Psychiatrii i Neurologii 2010; 19(2): 165-172.
6. Olędzka-Oręziak M, Woźniak PA. Postępowanie diagnostyczne u pacjentów z hiponatremią i zaburzeniami psychicznymi. Post N Med 2017; XXX(09) [w druku].
7. Vieweg WVR, Illowsky Karp B. Severe Hyponatremia in the Polydipsia-Hyponatremia Syndrome. J Clin Psychiatry 1994; 55: 355-360.
8. de Leon J. Polydipsia – a study in a long-term psychiatric unit. Eur Arch Psychiatry Clin Neurosci 2003; 253: 37-39.
9. de Leon J, Dadvand M, Canuso C. Polydipsia and water intoxication in a long-term psychiatric hospital. Biol Psychiatry 1996; 40: 28-34.
10. de Leon J, Tracy J, McCann E. Schizophrenia and tobacco smoking: a replication study in another US psychiatric hospital. Schizophrenia Research 2002; 56: 55-65.
11. Ohsawa H, Kishimoto T, Hirai M. An epidemiological study on hyponatremia in psychiatric patients in mental hospitals in Nara Prefecture. Jap J Psychiatry Neurol 1992; 46: 883-889.
12. Załuska M. Diagnoza i terapia hiponatremii u pacjenta z zaburzeniami psychicznymi. Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii 2005; 2: 155-166.
13. Edoute Y, Davids MR, Johnston C. An integrative physiological approach to polyuria and hyponatraemia: a „double-take” on the diagnosis and therapy in a patient with schizophrenia. J Med 2003; 96: 531-540.
14. Woźniak PA, Olędzka-Oręziak M, Wciórka J et al. Hiponatremia u chorych psychotycznych przy przyjęciu do szpitala psychiatrycznego – obserwacja 5-letnia [w przygotowaniu do publikacji w 2018 r.].
15. Adamowski T, Piotrowski P, Kiejna A. (ed.). Schizofrenia: perspektywa społeczna, sytuacja w Polsce. Polskie Towarzystwo Psychiatryczne 2013.
16. Verghese C, de Leon J, Josiassen RC. Problems and Progress in the Diagnosis and Treatment of Polydipsia and Hyponatremia. Schizophrenia Bulletin 1996; 22: 455-464.
17. Ananth J, Lin KM. SIADH: a serious side effect of psychotropic drugs. Int J Psychiatry Med 1987; 16: 401-407.
18. Siegel AJ. Hyponatremia in psychiatric patients: update on evaluation and management. Harv Rev Psychiatry 2008; 16: 13-24.
19. Siegler EL, Tamres D, Berlin JA. Risk factors for the development of hyponatremia in psychiatric inpatients. Arch Intern Med 1995; 155: 953-957.
20. Shutty Jr MS, McCulley K, Pigott B. Association between stereotypic behavior and polydipsia in chronic schizophrenic patients. J Behav Ther & Exp Psychiat 1995; 26: 339-343.
21. Ferrier IN. Water intoxication in patients with psychiatric illness. British Medical Journal 1985: 1594-1596.
22. Hoskins RG, Sleeper FH. Organic functions in schizophrenia. Arch Neurol Psychiatry 1933; 30: 123-140.
23. Lerner VE, Miodownik C, Libov I. Unusual Combination: Polydipsia with Hyponatremia in a Schizophrenic Patient. Isr J Psychiatry Relat Sci 2000; 37: 37-40.
24. Schnur DB, Frick S, Smith S. Temporal stability of polydipsia-hyponatremia. Schizophrenia Research 1997; 26: 199-202.