Współwystępowanie stwardnienia rozsianego i zespołu Sjögrena – opis przypadku Opis przypadku

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

Agata Czarnowska
Alina Kułakowska

Abstrakt

Stwardnienie rozsiane jest przewlekłą chorobą autoimmunologiczną ośrodkowego układu nerwowego. Przedstawiamy przypadek 49-letniej pacjentki, u której obserwowano występowanie objawów neurologicznych wynikających z uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. Całościowy obraz kliniczny doprowadził do ostatecznego rozpoznania stwardnienia rozsianego. Początkowo stosowano terapię interferonem β-1a, a następnie z powodu progresji choroby leczenie zmieniono na fumaran dimetylu, który pacjentka stosuje nadal z dobrym efektem. Kilka lat po pojawieniu się pierwszych objawów neurologicznych rozpoznano u niej również zespół Sjögrena. Przedstawiony przypadek jest prezentacją współwystępowania dwóch chorób autoimmunologicznych.

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

Dział
Artykuły

Bibliografia

1. Andersson M, Alvarez-Cermeñio J, Bernardi G et al. Cerebrospinal fluid in the diagnosis of multiple sclerosis: a consensus report. J Neurol Neurosurg Psychiatry. 1994; 57(8): 897-902.
2. Rojas-Villarraga A, Amaya-Amaya J, Rodriguez-Rodriguez A et al. Introducing Polyautoimmunity: Secondary Autoimmune Diseases No Longer Exist. Autoimmune Dis. 2012; 2012: 254319.
3. McCoy SS, Baer AN. Neurological Complications of Sjögren’s Syndrome: Diagnosis and Management. Curr Treatm Opt Rheumatol. 2017; 3(4): 275-88.