Szanowni Czytelnicy,

z przyjemnością oddajemy w Państwa ręce kolejny numer czasopisma „MS Report”.

Autorka pierwszego z artykułów, dr n. med. Lidia Darda-Ledzion z Oddziału Neurologii Szpitala Wolskiego w Warszawie, przedstawia aktualnie proponowaną terminologię dotyczącą progresji stwardnienia rozsianego w poszczególnych fenotypach klinicznych choroby, w tym propozycję ujednolicenia definicji PIRA (aktywna PIRA, kliniczna PIRA, prawdziwa PIRA, PIRMA) oraz progresji stwardnienia rozsianego, niezależnie od rzutów i aktywności choroby. PIRA jest uważana za istotny czynnik, który prowadzi do niepełnosprawności chorych, a jak najszybsze jej zdiagnozowanie może poprawić długoterminowe wyniki leczenia pacjentów ze stwardnieniem rozsianym.

W kolejnym opracowaniu dr n. med. Agnieszka Wencel-Warot z Oddziału Klinicznego Neurologii Dzieci i Młodzieży Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Poznaniu prezentuje praktyczne wytyczne dotyczące leczenia stwardnienia rozsianego u dzieci. Autorka wyjaśnia zasady eskalacyjnej terapii związkami immunomodulującymi z wykorzystaniem schematów I i II linii leczenia. Zwraca również uwagę, że celem terapii jest jak najwcześniejsze zatrzymanie aktywności choroby i zmniejszenie deficytów poznawczych oraz postępów niepełnosprawności. Można to osiągnąć dzięki wczesnemu wyborowi leków o większej skuteczności zamiast stosowania tradycyjnego schematu eskalacyjnego.

Kolejny artykuł, który przygotowała dr n. med. Kamila Żur-Wyrozumska z Centrum Innowacyjnej Edukacji Medycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego – Collegium Medicum, ocenia kliniczną użyteczność badania stężenia łańcuchów lekkich neurofilamentów (NfL) w surowicy. Autorka opisuje, jak wartość stężenia NfL może wpłynąć na ocenę krótkoterminowej aktywności choroby oraz długoterminowego ryzyka jej progresji we wczesnym okresie. Pomiary stężenia NfL mogą również odgrywać istotną rolę w monitorowaniu skuteczności terapii.

W kolejnym artykule dr n. med. Elżbieta Jasińska z Collegium Medicum Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach oraz z Poradni Neurologicznej Resmedica przedstawia przypadek kliniczny pacjentki ze stwardnieniem rozsianym, która przeszła infekcję SARS-CoV-2, a następnie była szczepiona przeciwko COVID-19 podczas leczenia ofatumumabem. Autorka wykazuje, że pacjenci otrzymujący ofatumumab, lek powodujący deplecję limfocytów B, mają zachowaną zdolność syntezy przeciwciał i osiągnięcia satysfakcjonującego miana przeciwciał przeciwko wirusowi, a co za tym idzie – łagodniej przechodzą infekcję.

Życzymy miłej lektury.

prof. dr hab. n. med. Dagmara Mirowska-Guzel
dr n. med. Agnieszka Piechal