Nowe standardy dotyczące CRT w niewydolności serca NYHA I–II Artykuł przeglądowy

Abstrakt

Niewydolność serca (HF) jest obecnie jedną z najważniejszych chorób układu krążenia i z uwagi na częstość występowania, złe rokowanie oraz wysokie koszty terapii stanowi coraz poważniejszy problem medyczny. Zgodnie z wynikami dużych, randomizowanych badań klinicznych, w których udowodniono, że terapia resynchronizująca (CRT) wpływa korzystnie na regresję objawów HF oraz poprawia przeżycie w grupie pacjentów z HF, dotychczas rekomendowano implantację CRT u chorych w III i IV klasie NYHA, z frakcją wyrzutową lewej komory ≤35% i szerokością zespołów QRS ≥120 ms. Po przedstawieniu w 2009 r. wyników dwóch dużych badań klinicznych: MADIT-CRT i REVERSE, do których włączano pacjentów bez objawów lub z łagodnie nasilonymi objawami HF, na tegorocznym Kongresie Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego w Sztokholmie przedstawiono najnowsze wytyczne dotyczące wskazań do implantacji CRT, wg których wszczepienie CRT jest obecnie również wskazane u chorych w II klasie wg NYHA, z EF ≤35% i szerokością zespołów QRS ≥150 ms.