Zastosowanie preparatu złożonego bisoprololu i amlodipiny w leczeniu nadciśnienia tętniczego – wyniki badania kohortowego przeprowadzonego u ponad 10 000 pacjentów Komentarz

Abstrakt

Wstęp: Wielu pacjentów z nadciśnieniem tętniczym dla efektywnej kontroli ciśnienia tętniczego potrzebuje więcej niż jednego leku przeciwnadciśnieniowego. Użycie preparatu złożonego zawierającego bisoprolol i amlodipinę poprawia współpracę z chorym i przestrzeganie zaleceń lekarskich.

Cel: Celem tego wieloośrodkowego, prospektywnego badania obserwacyjnego przeprowadzonego na dużej kohorcie pacjentów z nadciśnieniem tętniczym było ustalenie, czy leczenie preparatem złożonym zawierającym bisoprolol i amlodipinę wiąże się z dobrą współpracą pacjenta z lekarzem oraz przekłada się na kontrolę wartości ciśnienia tętniczego.

Metody: Pacjenci w wieku ≥ 18 lat z rozpoznanym nadciśnieniem tętniczym, po okresie przynajmniej 4-tygodniowej terapii bisoprololem i amlodipiną w postaci preparatu złożonego, zostali włączeni do badania trwającego 6 miesięcy. Zmiana wielkości wyjściowych dawek leków miała miejsce tylko w uzasadnionych przypadkach. Przestrzeganie zaleceń lekarskich było oceniane na podstawie odsetka zażytych tabletek w stosunku do przepisanej ilości leku (adherence). Wyjściowo, a następnie po 3 i 6 miesiącach, oceniano wartości ciśnienia tętniczego oraz współpracę pacjenta z lekarzem.

Wyniki: Do badania w latach 2013–2014 włączono 10 532 pacjentów z 68 polskich ośrodków (średni wiek: 59 lat, 48% stanowiły kobiety), wśród których u 22% współwystępowała cukrzyca typu 2, a 38% pacjentów miało rozpoznaną chorobę sercowo-naczyniową. Średnia dobowa dawka leków stosowanych w preparacie złożonym wynosiła 5,8 mg dla bisoprololu i 6,4 mg dla amlodipiny. Odsetek przyjętych tabletek po 6 miesiącach obserwacji oceniono na poziomie dobrym lub doskonałym u ponad 95% pacjentów. Wartości ciśnienia tętniczego uległy istotnej redukcji po 6 miesiącach leczenia preparatem złożonym (skurczowe ciśnienie tętnicze: 147,3 mmHg vs 130,9 mmHg; rozkurczowe ciśnienie tętnicze: 87,9 mmHg vs 79,1 mmHg). Klinicznie istotną redukcję wartości skurczowego ciśnienia tętniczego odnotowano u 82% pacjentów. Wśród osób obciążonych dodatkowo chorobami współistniejącymi terapia preparatem złożonym również wiązała się z istotną poprawą dalszej kontroli ciśnienia tętniczego. Dodatkowym atutem zastosowania bisoprololu w preparacie złożonym był obserwowany wpływ na średnie wartości częstości rytmu serca, które po 6 miesiącach terapii były niższe o średnio 6,4 uderzenia/ min w porównaniu z wartościami wyjściowymi. W trakcie badania odnotowano 89 zdarzeń niepożądanych (0,7%), takich jak: obrzęki, bóle głowy, zawroty głowy, bradykardia, nudności czy odczyny skórne. Trzy zdarzenia niepożądane sklasyfikowano jako poważne.

Wnioski: Wyniki wieloośrodkowego badania obserwacyjnego na dużej kohorcie pacjentów z nadciśnieniem tętniczym wykazały korzyści płynące ze stosowania preparatu złożonego bisoprololu i amlodipiny w postaci przestrzegania zaleceń lekarskich w stopniu doskonałym, co wiązało się z poprawą kontroli ciśnienia tętniczego oraz redukcją częstości akcji serca.

Finansowanie: Merck KGaA.