Pierwszy wybór we współczesnej depresji Artykuł przeglądowy

##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##

Dostęp przez subskrypcję PDF


Opublikowane: cze 30, 2016
Słowa kluczowe:
depresja, zespół wypalenia, zespół przewlekłego zmęczenia, stres cywilizacyjny, pierwsza linia leków przeciwdepresyjnych, escitalopram

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

Bartosz Łoza
Klinika Psychiatrii, II Wydział Lekarski z Oddziałem Fizjoterapii, Warszawski Uniwersytet Medyczny

Abstrakt

Chociaż związek między stresem i depresją nie jest ani oczywisty, ani w pełni zdeterminowany, mechanizmy leżące u jego podstawy zachęcają wielu autorów do podkreślania wpływu współczesnego stylu życia i ogółu czynników cywilizacyjnych na powstanie depresji oraz innych, nowych zaburzeń podobnych do depresji. W ramach tego „syndromu cywilizacyjnego” istnieje kilka kandydujących nowych zaburzeń, takich jak zespół wypalenia czy zespół przewlekłego zmęczenia, chociaż można tu badać nawet tak ogólne stany, jak niepłodność i samotność. Wszystkie te zjawiska wydają się narastać epidemicznie i wymagają adekwatnego podejścia terapeutycznego.


W ciągu ostatnich dwóch dekad leki z grupy selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI, selective serotonin reuptake inhibitor) stały się podstawą leczenia przeciwdepresyjnego i przeciwlękowego. SSRI można zaklasyfikować jako pierwszą grupę leków przeciwdepresyjnych „lifestylowych”. Po latach porównań i rywalizacji między różnymi antydepresantami escitalopram osiągnął pozycję lidera leczenia pierwszego wyboru, zarówno pod względem skuteczności, jak i tolerancji. Szereg badań porównawczych escitalopramu wykazuje znaczące korzyści podczas jego krótko- i długoterminowego stosowania w zaburzeniach depresyjnych i innych, nowych formach zaburzeń podobnych do depresji.

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

Jak cytować
Łoza , B. (2016). Pierwszy wybór we współczesnej depresji . Medycyna Faktów , 9(2(31), 115-121. Pobrano z https://journalsmededu.pl/index.php/jebm/article/view/2246
Numer
Tom 9 Nr 2(31) (2016)
Dział
Artykuły

Copyright © by Medical Education. All rights reserved.

Bibliografia

1. Milken Institute.
2. Łoza B., Parnowski T. (red.): Nowa depresja. Nowe leczenie. Medical Education, Warszawa 2013. Wydanie II zmienione.
3. Björntorp P.: Visceral obesity: a “civilization syndrome”. Obes. Res. 1993; 1(3): 206-222.
4. Simon K.: Civilization stress, cardiovascular risk, evidence-based medicine, guidelines. Orv. Hetil. 2009; 150(19): 895-902.
5. Chrysopoulos P.: OECD: Greeks are Hardest Working People in Europe [online; wersja: 29.07.2015].
6. NIK.
7. Maske U.E., Riedel-Heller S.G., Seiffert I. et al.: Prevalence and Comorbidity of Self-Reported Diagnosis of Burnout Syndrome in the General Population. Psychiatr. Prax. 22.07.2015.
8. Cipriani A., Furukawa T.A., Salanti G. et al.: Comparative efficacy and acceptability of 12 new-generation antidepressants: a multiple-treatments meta-analysis. Lancet 2009; 373: 746-758.
9. Cipriani A., Santilli C., Furukawa T.A. et al.: Escitalopram versus other antidepressive agents for depression. Cochrane Database Syst. Rev. 2009, Issue 2.
10. Moore N., Verdoux H., Fantino B.: Prospective, multicentre, randomized, double-blind study of the efficacy of escitalopram versus citalopram in outpatient treatment of major depressive disorder. Int. Clin. Psychopharmacol. 2005; 20(3): 131-137.
11. Boulenger J.P., Huusom A.K., Florea I. et al.: A comparative study of the efficacy of long-term treatment with escitalopram and paroxetine in severely depressed patients. Curr. Med. Res. Opin. 2006; 22(7): 1331-1341.
12. Ventura D., Armstrong E.P., Skrepnek G.H., Haim Erder M.: Escitalopram versus sertraline in the treatment of major depressive disorder: a randomized clinical trial. Curr. Med. Res. Opin. 2007; 23(2): 245-250.
13. Leonard B., Taylor D.: Escitalopram – translating molecular properties into clinical benefit: reviewing the evidence in major depression. J. Psychopharmacol. 2010; 24: 1143-1152.
14. Lam R.W., Andersen H.F., Wade A.G.: Escitalopram and duloxetine in the treatment of major depressive disorder: a pooled analysis of two trials. Int. Clin. Psychopharmacol. 2008; 23(4): 181-187.
15. Bielski R.J., Ventura D., Chang C.C.: A double-blind comparison of escitalopram and venlafaxine extended release in the treatment of major depressive disorder. J. Clin. Psychiatry 2004; 65(9): 1190-1196.
16. Pae C.U., Masand P.S., Peindl K. et al.: An open-label, rater-blinded, flexible-dose, 8-week trial of escitalopram in patients with major depressive disorder with atypical features. Prim. Care Companion J. Clin. Psych. 2008; 10: 205-210.
17. Łoza B.: Escitalopram: odkrycie leku i jego rozwój. Neuropsychiatria 2011; 3(1): 5-12.
18. Doghramji K.: Treatment strategies for sleep disturbance in patients with depression. J. Clin. Psychiatry 2003; 64(supl. 14): 24-29.
19. Amsterdam J.D., Shults J., Rutherford N.: Open-label study of s-citalopram therapy of chronic fatigue syndrome and co-morbid major depressive disorder. Prog. Neuropsychopharmacol. Biol. Psychiatry 2008; 32(1): 100-106.
20. Fonseca M., Soares J.C., Hatch J.P. et al.: An open trial of adjunctive escitalopram in bipolar depression. J. Clin. Psychiatry 2006; 67: 81-86.
21. Bostwick J.M.: A Generalist’s Guide to Treating Patients With Depression With an Emphasis on Using Side Effects to Tailor Antidepressant Therapy. Mayo Clin. Proc. 2010; 85: 538-550.
22. Baldwin D.S., Reines E.H., Guiton C., Weiller E.: Escitalopram therapy for major depression and anxiety disorders. Ann. Pharmacother. 2007; 41: 1583-1592.
23. FDA/Food and Drug Administration Center for Drug Evaluation and Research (2001) [http://www.accessdata.fda.gov/drugsatfda_docs/nda/2002/21-323.pdf_Lexapro_Medr_P1.pdf].
24. DeVane C.L.: Immediate-release versus controlled-release formulations: pharmacokinetics of newer antidepressants in relation to nausea. J. Clin. Psychiatry 2003; 64(supl. 18): 14-19.
25. Demyttenaere K., Albert A., Mesters M. et al.: What happens with adverse events during 6 months of treatment with selective serotonin reuptake inhibitors? J. Clin. Psychiatry 2005; 66: 859-863.