Efektywność kliniczna i bezpieczeństwo bilastyny. Część II Artykuł przeglądowy
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
Abstrakt
Histamina jest najważniejszym mediatorem reakcji alergicznej. Jej funkcja ujawnia się poprzez działanie na receptor H1. Na skutek reakcji antygen–przeciwciało z komórek tucznych uwalnia się histamina i pobudza receptory H1. Reakcja ta w dużej mierze determinuje obraz kliniczny alergicznego nieżytu nosa, pokrzywki, alergii pokarmowej, astmy, atopowego zapalenia skóry. Kluczowa rola histaminy w tworzeniu reakcji alergicznej powoduje, że leki blokujące receptory H1 (leki przeciwhistaminowe) są podstawowymi preparatami w terapii chorób alergicznych. Mechanizm działania leków przeciwhistaminowych polega na ich konkurencyjnym i odwracalnym łączeniu się z receptorami H1, co osłabia działanie histaminy jako mediatora procesu zapalnego.
Bilastyna jest lekiem przeciwhistaminowym H1 II generacji i wykazuje właściwości przeciwhistaminowe oraz przeciwalergiczne. Charakteryzuje się wysoką specyficznością w stosunku do receptorów H1 i znikomym powinowactwem do innych receptorów (H2, H3, H4). Ma szybki początek i długi czas działania.
Przedstawione opracowanie prezentuje metaanalizy oceniające skuteczność i bezpieczeństwo bilastyny w leczeniu pokrzywki. Bilastyna jako skuteczny i bezpieczny lek przeciwhistaminowy II generacji odgrywa istotną rolę w terapii chorób alergicznych. Jest rekomendowana i zarejestrowana do leczenia pokrzywki.
Pobrania
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
Copyright: © Medical Education sp. z o.o. This is an Open Access article distributed under the terms of the Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0). License (https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/), allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.
Address reprint requests to: Medical Education, Marcin Kuźma (marcin.kuzma@mededu.pl)
Bibliografia
2. Nguyen V, Simon L, Jaqua E. Allergic Dermatoses. Prim Care. 2016; 43: 433-49.
3. Fine LM, Bernstein JA. Guideline of Chronic Urticaria Beyond. Allergy Asthma Immunol Res. 2016; 8: 396-403.
4. Church MK, Weller K, Stock P et al. Chronic spontaneous urticaria in children: Itching for insight. Pediatr Allergy Immunol. 2011; 22: 1-8.
5. Raciborski F, Kłak A, Czarnecka-Operacz M et al. Epidemiology of urticaria in Poland – nationally representative survey results. Adv Dermatol Allergol. 2018; XXXV(1): 67-73.
6. Leceta A, García A, Sologuren A et al. Bilastine 10 and 20 mg in paediatric and adult patients: an updated practical approach to treatment decisions. Drugs Context. 2021; 10: 2021-5-1.
7. Xue X, Wang Q, Yang X et al. Effect of Bilastine on Chronic Urticaria: A Systematic Review and Meta-Analysis. Int Arch Allergy Immunol. 2022: 1-10.
8. Zuberbier T, Aberer W, Asero R et al. Wytyczne EAACI/GA- 2LEN/EDF/WAO dotyczące definicji, klasyfikacji, diagnostyki i leczenia pokrzywki. Alergologia Polska – Polish Journal of Allergology. 2020; 7(1): 1-28.
9. Krause K, Spohr A, Zuberbier T et al. Up-dosing with bilastine results in improved effectiveness in cold contact urticaria. Allergy. 2013; 68(7): 921-8.
10. Weller K, Church MK, Hawro T et al. Updosing of bilastine is effective in moderate to severe chronic spontaneous urticaria: a real-life study. Allergy. 2018; 73(10): 2073-5.
11. Church MK, Tiongco-Recto M, Ridolo E et al. Bilastine: a lifetime companion for the treatment of allergies. Curr Med Res Opin. 2020; 36(3): 445-54.
12. Lynde CW, Sussman G, Dion PL et al. Multidisciplinary Real-World Experience With Bilastine, a Second Generation Antihistamine. J Drugs Dermatol. 2020; 19(2): 145-54.
13. Singh Randhawa A, Mohd Noor N, Md Daud MK et al. Efficacy and Safety of Bilastine in the Treatment of Allergic Rhinitis: A Systematic Review and Meta-analysis. Front Pharmacol. 2022; 12: 731201.
14. Sologuren A, Vinas R, Cordon E et al. Open-label safety assessment of bilastine in elderly patients with allergic rhinoconjunctivitis and/or urticaria. Allergy Asthma Proc. 2018; 39(4): 299-304.