Zarodniki Alternaria w powietrzu wybranych miast Polski w 2008 roku

##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##

PDF


Opublikowane: gru 10, 2008
Słowa kluczowe:
aeroalergeny, zarodniki, grzyby, Alternaria, 2008

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

Agnieszka Grinn-Gofroń
Katedra Taksonomii Roślin i Fitogeografii Uniwersytetu Szczecińskiego
Agnieszka Lipiec
Zakład Profilaktyki Zagrożeń Środowiskowych Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Piotr Rapiejko
Klinika Otolaryngologii Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie
Kazimiera Chłopek
Katedra Paleontologii i Biostratygrafii Uniwersytetu Śląskiego w Sosnowcu
Dorota Myszkowska
Zakład Alergologii Przemysłowej Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego
Izabela Winnicka
Poradnia Epidemiologiczna Wojskowego Instytutu Higieny i Epidemiologii w Warszawie
Małgorzata Malkiewicz
Zakład Paleobotaniki Instytutu Nauk Geologicznych Uniwersytetu Wrocławskiego
Ewa Kalinowska
Ośrodek Badania Alergenów Środowiskowych w Warszawie
Beata Zielnik-Jurkiewicz
Oddział Laryngologiczny Szpitala Dziecięcego w Warszawie
Tomasz Wolski
Instytut Oceanografii Fizycznej Uniwersytetu Szczecińskiego

Abstrakt

Celem pracy było porównanie wartości stężeń zarodników grzybów mikroskopowych z rodzaju Alternaria w 2008 r. w powietrzu Szczecina, Warszawy, Sosnowca, Olsztyna, Krakowa, Wrocławia, Białegostoku, Bydgoszczy i Opola. Pomiary stężenia zarodników prowadzono metodą objętościową z zastosowaniem aparatu Burkard oraz Lanzoni 2000. Za sezon zarodnikowy uznano okres, w którym w powietrzu wystąpiło 90% rocznej sumy zarodników grzybów z rodzaju Alternaria. Sezon zarodnikowy zaczął się najwcześniej w Bydgoszczy, a w ciągu następnych czterech tygodni rozpoczął się w pozostałych miastach. Najwyższe wartości stężeń zanotowano w Szczecinie, Krakowie i Sosnowcu, maksymalne stężenie, wynoszące 903 zarodniki × m-3, zaobserwowano w Szczecinie.


 

Pobrania

Dane pobrania nie są jeszcze dostepne

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

Jak cytować
Grinn-Gofroń , A., Lipiec , A., Rapiejko , P., Chłopek , K., Myszkowska , D., Winnicka , I., Malkiewicz , M., Kalinowska , E., Zielnik-Jurkiewicz , B., & Wolski , T. (2008). Zarodniki Alternaria w powietrzu wybranych miast Polski w 2008 roku. Alergoprofil, 4(4), 25-29. Pobrano z https://journalsmededu.pl/index.php/alergoprofil/article/view/105
Numer
Tom 4 Nr 4 (2008)
Dział
Artykuł

Copyright: © Medical Education sp. z o.o. This is an Open Access article distributed under the terms of the Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0). License (https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/), allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.

Address reprint requests to: Medical Education, Marcin Kuźma (marcin.kuzma@mededu.pl)

Bibliografia

1. Angulo-Romero J., Mediavilla-Molina A., Domínguez-Vilches E.: Conidia of Alternaria in the atmosphere of the city of Cordoba, Spain in relation to meteorological parameters. Int. J. Biometeorol. 1999, 43: 45-49.
2. Gravesen S.: Fungi as a cause of allergic disease. Allergy 1979, 34: 135-154.
3. Hasnain S.M., Al-Frayh A., Gad-el-Rab M.O., Al-Sedairy S.: Airborne Alternaria spores: potential allergic sensitizers in Saudi Arabia. Ann. Saudi Med. 1998, 18: 497-501.
4. Licorish K., Novey H.S., Kozak P., Fairshter R.D., Wilson A. F.: Role of Alternaria and Penicilium spores in the pathogenesis of asthma. J. Allergy Clin. Immunol. 1985, 76: 819-825.
5. Mandrioli P., Comtois P., Dominguez E., Galan C., Isard S., Syzdek L.: Sampling: Principles and Techniques. W: Methods in Aerobiology. Mandrioli P., Comtois P., Levizzani V. (red.). Pitagora Editrice Bologna, Bologna 1998: 47-112.
6. Mitakakis T., Ong E.K., Stevens A., Guest D., Knox R.B.: Incidence of Cladosporium, Alternaria and total fungal spores in the atmosphere of Melbourne (Australia) over three years. Aerobiologia 1997, 13: 83-90.
7. Rapiejko P., Stankiewicz W., Szczygielski K., Jurkiewicz D.: Progowe stężenie pyłku roślin niezbędne do wywołania objawów alergicznych. Otolaryngol. Pol. 2007, 61(4): 591-594.