Roztocze kurzu domowego jako czynniki alergenowe
##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
Abstrakt
Roztocze kurzu domowego uważa się za najczęstszą przyczynę alergii i astmy w naszym kraju. Najnowsze badania wskazują, że roztocze kurzowe produkują ponad 30 białek mających właściwości alergizujące. Wyzwalają reakcje IgE-zależne poprzez bezpośredni wpływ na syntezę przeciwciał IgE oraz na wydzielanie prozapalnych cytokin. Praca ta miała na celu analizę stężenia całkowitej IgE oraz swoistych przeciwciał skierowanych przeciwko alergenom roztoczy kurzu domowego. Odsetek patologicznych wartości IgE uzyskanych w naszych badaniach waha się w granicach 80–96%. Badania wykazały również, że na stężenie całkowitej IgE i swoistej IgE mają wpływ m.in. wiek pacjentów i współistniejące choroby. Odsetek patologicznych wartości sIgE jest wyższy od wartości cIgE, co dowodzi, że nie u wszystkich pacjentów stężenie cIgE osiąga wartości przekraczające zakres referencyjny współmiernie do sIgE. Dlatego istotne jest dopełnienie diagnostyki alergologicznej u pacjentów z prawidłowymi wartościami cIgE.
Pobrania
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
Copyright: © Medical Education sp. z o.o. This is an Open Access article distributed under the terms of the Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0). License (https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/), allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.
Address reprint requests to: Medical Education, Marcin Kuźma (marcin.kuzma@mededu.pl)
Bibliografia
2. Smith A., Pomes A., Chapman M.: Molecular biology of indoor allergens. Clin. Rev. Allergy Immunol. 2000, 18: 265-283.
3. Szilman P., Solarz K. (red.): Parazytologia i akaroentomologia lekarska. Śląski Uniwersytet Medyczny, Katowice 2011.
4. Hallas T.: The biology of mites. Allergy 1991, 46: 6-9.
5. Racewicz M.: House dust mites (Acari: Pyroglyphidae) in the cities of Gdańsk and Gdynia (Northern Poland). Ann. Agric. Environ. Med. 2001, 8: 33-38.
6. Henszel Ł., Kalisińska E., Kosik-Bogacka D., Kuźna-Grygiel W.: Living conditions and the acarofauna of dust collected from the apartments in North-West Poland. Alergia Astma Immunol. 2009, 14(4): 252-258.
7. Arlian L.G., Morgan M., Neal J.: Dust mite allergens: ecology and distribution. Curr. Allergy Asthma Rep. 2002, 2: 401-411.
8. Solarz K., Senczuk L., Maniurka H. et al.: Comparisons of the allergenic mite prevalence in dwellings and certain outdoor environments of the Upper Silesia (southwest Poland). Int. J. Hyg. Environ. Health 2007, 210: 715-724.
9. Solarz K.: Temporal changes in the composition of house-dust-mite fauna in Poland. Acta Zool. Cracov. 2010, 53B (1-2): 39-64.
10. Siwak E., Skotny A., Zbrojewicz E. et al.: Allergens of mites. Postępy Hig. Med. Dośw. 2014, 68: 369-374.
11. Thomas W.R., Smith W.A., Hales B.J.: The allergenic specificities of the house dust mites. Chang Gung Med. J. 2004, 27: 563-569.
12. Cui Y., Sun J., You L. et al.: Sequential epitopes of Dermatophagoides farinae allergens identified using peptide microarray-based immunoassay. Manuscript nr. IMRE-D-15-00268.
13. Pomes A., Smith A., Gregoire Ch. et al.: Functional Properties of Cloned Allergens from Dust Mite, Cockroach, and Cat. ACI International 2001, 13: 162-169.
14. Thomas W.R., Heinrich T.K., Smith W.A., Hales B.J.: Pyroglyphid house dust mite allergens. Protein Pept. Lett. 2007, 14: 943-953.
15. Jacquet A.: Innate Immune Responses in house dust mite allergy. ISRN Allergy 2013, 1-18.
16. Kowalski M., Majkowska-Wojciechowska B., Grzegorczyk J.: Stężenia alergenu roztoczy kurzu domowego DER p I w mieszkaniach łódzkich. Alerg. Astma Immun. 1996, 1: 41-46.
17. Kowalski M.: Uczulenie na roztocze kurzu domowego – kliniczne znaczenie i współczesne sposoby profilaktyki. Pol. Arch. Med. Wewn. 1992, 87: 365-371.
18. Nowicka U.: Choroby i stany przebiegające z podwyższonym stężeniem immunoglobuliny E w surowicy. Pneumonol. Alergol. Pol. 2009, 77: 533-540.
19. Kinet J.: Allergy and hypersensitivity. Curr. Opin. Immunol. 2002, 14: 685-687.
20. Wąsowska-Królikowska K.: Alergia pokarmowa. Prz. Alergol. 2004, 1(2): 49-51.
21. Łukaszyk E., Łukaszyk M., Ziętkowski Z., Bodenta-Łukaszyk A.: Markers of allergy in hematological disorders. AAI 2013, 18(4): 199-202.
22. [online: http://ecap.pl/pdf/ECAP_wyniki_pl.pdf ].
23. [online: https://woolcock.org.au/].
24. Aloszko A., Mincewicz G., Kurowski W., Wasilewska E.: Obecność roztoczy kurzu domowego w mieszkaniach chorych na całoroczny alergiczny nieżyt nosa na terenie Trójmiasta. Alerg. Astma Immun. 2004, 9(1): 33-38.
25. Solarz K., Pompa O., Asman M., Szilman E.: Ryzyko ekspozycji na roztocze kurzu domowego i inne stawonogi w trzech górnośląskich szpitalach. Alergoprofil 2010, 6(2): 23-31.
26. Rapiejko P.: Przewlekły alergiczny nieżyt nosa w przebiegu uczulenia na alergeny roztoczy kurzu domowego. Opis przypadku. Alergoprofil 2014, 10(3): 67-73.
27. Corry D.: Il-13 in allergy: Home at last. Curr. Opin. Immunol. 1999, 11: 610-614.
28. Mediaty A., Neuber K.: Total and specific serum IgE decreases with age in patients with allergic rhinitis, asthma and insect allergy but not in patients with atopic dermatitis. Immun. Ageing 2005, 31: 2-9.
29. Bożek A., Filipowska B., Starczewska-Dymek L.: Całkowity poziom IgE i obecność swoistych IgE w surowicy chorych z alergią w wieku podeszłym. AAI 2007, 12(1): 46-50.
30. Stone K., Prussin C., Metcalfe D.: IgE, mast cells, basophils, and eosinophils. J. Allergy Clin. Immunol. 2010, 125: 73-80.