Charakterystyka sezonów pylenia leszczyny, olszy i brzozy w Zielonej Górze w 2014 r.

##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##

PDF


Opublikowane: cze 9, 2014
Słowa kluczowe:
alergia, alergeny, stężenie pyłku, leszczyna (Corylus), olsza (Alnus), brzoza (Betula), Zielona Góra

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

Adam Rapiejko
1. Ośrodek Badania Alergenów Środowiskowych w Warszawie. 2. Studium doktoranckie, Wydział Humanistyczny, Uniwersytet Zielonogórski
Agnieszka Lipiec
1. Zakład Profilaktyki Zagrożeń Środowiskowych i Alergologii, Warszawski Uniwersytet Medyczny. 2. Ośrodek Badania Alergenów Środowiskowych w Warszawie
Ewa Kalinowska
Ośrodek Badania Alergenów Środowiskowych Sp. z o.o

Abstrakt

W pracy przedstawiono przebieg sezonów pylenia leszczyny, olszy i brzozy w Zielonej Górze w 2014 r. Pomiary stężenia pyłku wykonano metodą objętościową (aparat firmy Lanzoni 2000). Sezon pyłkowy poszczególnych roślin wyznaczono jako okres, w którym w powietrzu wystąpiło 98% rocznej sumy ziaren pyłku. Pyłek leszczyny pojawił się w Zielonej Górze już w pierwszej dekadzie stycznia, osiągając stężenie ok. 16 z/m3 powietrza. Znaczne ochłodzenie wstrzymało pylenie drzew na dwa tygodnie. Szczyt pylenia leszczyny przypadł na drugą dekadę lutego. Szczyt pylenia olszy przypadł w 2014 r. na trzecią dekadę lutego i pierwszą dekadę marca. Pyłek brzozy pojawił się w Zielonej Górze już w trzeciej dekadzie kwietnia, osiągając stężenie ok. 2000 z/m3 powietrza. Najwyższe dobowe stężenie (2132 ziarna pyłku brzozy w metrze sześciennym powietrza) stwierdzono 3 kwietnia. Sezonowy indeks pylenia brzozy osiągnął w 2014 r. wartość 18 393.

Pobrania

Dane pobrania nie są jeszcze dostepne

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

Jak cytować
Rapiejko , A., Lipiec , A., & Kalinowska , E. (2014). Charakterystyka sezonów pylenia leszczyny, olszy i brzozy w Zielonej Górze w 2014 r. Alergoprofil, 10(2), 49-52. Pobrano z https://journalsmededu.pl/index.php/alergoprofil/article/view/802
Numer
Tom 10 Nr 2 (2014)
Dział
Artykuł

Copyright: © Medical Education sp. z o.o. This is an Open Access article distributed under the terms of the Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0). License (https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/), allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.

Address reprint requests to: Medical Education, Marcin Kuźma (marcin.kuzma@mededu.pl)

Bibliografia

1. Rapiejko P.: Alergeny pyłku roślin. Medical Education, Warszawa 2012.
2. Rapiejko P., Lipiec A.: Etiologia alergicznego nieżytu nosa. Postępy Dermatologii i Alergologii 2014, XXXI, supl. 2: S7-S10.
3. Pauling A., Rotach M.W., Gehring R., Clot B.: A method to deriver vegetation distribution maps for pollen dispersion models using birch as an exemple. Int. J. Biometeorol. 2012, 56: 949-958.
4. Rapiejko P., Stankiewicz W., Szczygielski K., Jurkiewicz D.: Progowe stężenie pyłku roślin niezbędne do wywołania objawów alergicznych. Otolaryngol. Pol. 2007; LXI(4): 591-594.
5. Comtois P.: Statistical analysis of aerobiological data. W: Methods in Aerobiology. Mandrioli P., Comtois P., Levizzani V. (red.). Pitagora Editrice Bologna, Bologna 1998, 217- -259.