Leki Z w leczeniu bezsenności Artykuł przeglądowy
##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
Abstrakt
Leki Z to grupa leków niebenzodiazepinowych, które są stosowane w terapii bezsenności. Leki Z, do których należą: zopiklon, zolpidem i zaleplon, odznaczają się szeregiem zalet w porównaniu z terapią benzodiazepinami. Poprawiają architekturę snu, a podczas ich przyjmowania rzadziej występują działania niepożądane. Szczególne korzyści wynikają ze stosowania leków Z w krótkotrwałej bezsenności (trwającej do miesiąca). Występuje wówczas mniejsze ryzyko bezsenności z odbicia i/lub rozwoju tolerancji w porównaniu z benzodiazepinami. Uważa się, że wszystkie leki z grupy Z oddziałują specyficznie nasennie poprzez indukcję jednostki α1 receptora GABA-A.
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Copyright: © Medical Education sp. z o.o. License allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.
Address reprint requests to: Medical Education, Marcin Kuźma (marcin.kuzma@mededu.pl)
Bibliografia
2. Shahly V, Berglund PA, Coulouvrat C et al. The associations of insomnia with costly workplace accidents and errors: results from the America Insomnia Survey. Arch Gen Psychiatry 2012; 69(10): 1054-1063.
3. Gunja N. In the Zzz zone: the effects of Z-drugs on human performance and driving. J Med Toxicol 2013; 9(2): 163-171.
4. Skalski M. Farmakologiczne leczenie bezsenności. Neuropsychiatria. Przegląd Kliniczny 2012; 4(3): 113-118.
5. Berson A, Descatoire V, Sutton A et al. Toxicity of alpidem, a peripheral benzodiazepine receptor ligand, but not zolpidem, in rat hepatocytes: role of mitochondrial permeability transition and metabolic activation. J Pharmacol Exp Ther 2001; 299(2): 793-800.
6. Crestani F, Martin JR, Möhler H, Rudolph U. Mechanism of action of the hypnotic zolpidem in vivo. Br J Pharmacol 2000; 131(7): 1251-1254.
7. Buscemi N, Vandermeer B, Friesen C et al. Manifestations and Management of Chronic Insomnia in Adults. Summary, Evidence Report/Technology Assessment. Agency for Healthcare Research and Quality 2005: 125.
8. NICE. Technology Appraisal Guidance 77. Guidance on the use of zaleplon, zolpidem and zopiclone for the short-term management of insomnia. National Institute for Clinical Excellence. April 2004.
9. Ramakrishnan K, Scheid DC. Treatment options for insomnia. American Family Physician 2007; 76(4): 517-526.
10. Carney CE, Edinger JD, Kuchibhatla M et al. Cognitive Behavioral Insomnia Therapy for Those With Insomnia and Depression: Randomized Controlled Clinical Trial. Sleep 2017; 40(4). http://doi.org/10.1093/sleep/zsx019.
11. Szelenberger W. Standardy leczenia bezsenności Polskiego Towarzystwa Badań nad Snem. Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii 2003; 1: 5-16.
12. Pławecka A. Zaleplon jako bezpieczny lek nasenny. Neuropsychiatria. Przegląd Kliniczny 2014; 6(1): 15-20.
13. Reszczyńska M, Chorążka K, Łoza B et al. Leki psychotropowe dla kierowców. Jeszcze jeden powód, by stosować escitalopram. Neuropsychiatria. Przegląd Kliniczny 2015; 7(3): 100-103.
14. Dean L. Comparing Newer Drugs for Insomnia. PubMed Clinical Q&A. National Center of Biotechnology Information (NCBI). October 1, 2010. Online: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmedhealth/PMH0004925/.
15. Andersen AB, Frydenberg M. Long-term use of zopiclone, zolpidem and zaleplon among Danish elderly and the association with sociodemographic factors and use of other drugs. Pharmacoepidemiol Drug Saf 2011; 20(4): 378-385.