Dynamika sezonowa i struktura populacji roztoczy Dermatophagoides w kurzu z miejsc do spania na terenie Sosnowca
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
Abstrakt
Gatunki z rodziny Pyroglyphidae są typowymi przedstawicielami roztoczy kurzu domowego. Najlepiej rozpoznanymi pod względem szkodliwości medycznej i najszerzej rozprzestrzenionymi gatunkami z tej rodziny są: Dermatophagoides pteronyssinus, Dermatophagoides farinae i Euroglyphus maynei. Praca ta miała na celu pokazanie, jak zmienia się liczebność i struktura populacji roztoczy kurzowych w mieszkaniach w poszczególnych porach roku. Zbadano 48 prób kurzu z miejsc do spania z 4 mieszkań na terenie Sosnowca. W badanych mieszkaniach dominowały roztocze z rodzaju Dermatophagoides. Dominującym gatunkiem był D. farinae. Jego największa koncentracja w przeliczeniu na gram kurzu była obserwowana jesienią, w okresie, gdy w badanych mieszkaniach notowano najkorzystniejsze dla tych roztoczy warunki temperaturowe i wilgotnościowe. O rozwoju populacji D. farinae jesienią w badanych miejscach do spania świadczy duża liczebność roztoczy w stadium nimfalnym.
Pobrania
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
Copyright: © Medical Education sp. z o.o. This is an Open Access article distributed under the terms of the Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0). License (https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/), allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.
Address reprint requests to: Medical Education, Marcin Kuźma (marcin.kuzma@mededu.pl)
Bibliografia
2. Solarz K.: Biologia roztoczy kurzu domowego. Alergoprofil 2008, 4(1): 2-11.
3. Arlian L.G., Woodford P.J., Bernstein I.L., Gallagher J.S.: Seasonal population structure of house dust mites, Dermatophagoides spp. (Acari: Pyroglyphidae). J. Med. Entomol. 1983, 20: 99-102.
4. Baker A.S.: Mites and ticks of domestic animals. An identification guide and information source. The Stationery Office, London 1999: 240.
5. Colloff M.J.: Dust mites. Springer. CSIRO Publishing, Collingwood, Australia 2009.
6. Krantz G.W., Walter D.E.: A manual of acarology. Third edition. Texas Tech University Press, Lubbock, USA 2009: 807.
7. Solarz K.: House Dust Mites and storage Mites (Acari: Oribatida: Astigmatina). Identification Keys. Institute of Systematics and Evolution of Animals, Polish Academy of Sciences, Cracow, Poland 2012: 1-120.
8. Solarz K.: Pyroglyphidae (Acari: Acaridida) in Poland: Distribution, biology, population ecology and epidemiology. Acta Zool. Cracov. 2001, 44: 435-528.
9. Solarz K., Szilman P.: Parazytologia i akaroentomologia lekarska. Podręcznik do ćwiczeń i seminariów. Tom 1. Śląski Uniwersytet Medyczny, Katowice 2011.
10. Chmielewski W.: Dane o występowaniu niektórych gatunków roztoczy alergogennych (Acaroidea) w Polsce. Wiad. Parazytol. 1977, 23: 109-113.
11. Solarz K.: Seasonal dynamics of house dust mite populations in bed/mattress dust from two dwellings in Sosnowiec (Upper Silesia, Poland): an attempt to assess exposure. Ann. Agric. Environ. Med. 1997, 4: 253-261.
12. Kosik-Bogacka D.I., Kalisińska E., Henszel Ł., Kuźna-Grygiel W.: Seasonal dynamics of house dust mites in dust samples collected from sleeping places in North-Western Poland. Zoonoses Public Health 2012, 59: 8-15.
13. Solarz K.: Temporal changes in the composition of house-dust-mite fauna in Poland. Acta Zool. Cracov. 2010, 53B: 39-64.
14. Kasprzyk M., Wilk I., Solarz K. et al.: Biotyczne i abiotyczne czynniki środowiska wewnątrzmieszkalnego wpływające na liczebność roztoczy alergennych w mieszkaniach miejskich województwa śląskiego [Biotic and abiotic indoor environmental factors influencing the allergenic mite numbers in urban dwellings of the Silesian Province]. W: Buczek A., Błaszak C. (red.): Stawonogi: zagrożenie zdrowia człowieka i zwierząt. Koliber, Lublin 2014: 333-348.
15. Solarz K., Pompa O., Asman M., Szilman E.: Ryzyko ekspozycji na roztocze kurzu domowego i inne stawonogi w trzech górnośląskich szpitalach. Alergoprofil 2010, 6(2): 23-31.
16. Solarz K.: Risk of exposure to house dust pyroglyphid mites in Poland. Ann. Agric. Environ. Med. 2001, 8: 11-24.
17. Chang J.C.S., Arlian L.G., Dippold J.S. et al.: Survival of the house dust mite, Dermatophagoides farinae, at high temperatures (40-80ºC). Indor. Air 1998, 8: 34-38.
18. Solarz K.: Annual fluctuation in the number of the developmental stages of Dermatophagoides spp. (Astigmata: Pyroglyphidae) in Upper Silesia Region, Poland. Internat. J. Acarol. 2000, 26: 371-377.
19. Dusbábek F.: Population structure and dynamic of house dust mite Dermatophagoides farinae (Acarina: Pyroglyphidae) in Czechoslovakia. Folia Parasitol. 1975, 22: 219-231.
20. Dusbábek F.: Dynamics and structure of mixed population of Dermatophagoides farinae and Dermatophagoides pteronyssinus. Recent Advances in Acarol. 1979, 2: 173-177.
21. Calvo M., Fernández-Caldas E., Arellano P. et al.: Mite allergen exposure, sensitisation and clinical symptoms in Valdivia, Chile. Investig. Allergol. Clin. Immunol. 2005, 15(3): 189-196.
22. Croce M., Costa-Manso E., Baggio D., Croce J.: House dust mites in the city of Lima, Peru. Investig. Allergol. Clin. Immunol. 2000, 10(5): 286-288.
23. Voorhorst R., Spieksma-Boezman M.J.A., Spieksma F.T.M.: Is a mite (Dermatophagoides spp.) the producer of the house – dust allergen? Allerg. Asthma 1964, 10: 329-334.
24. Błaszak C.: Zoologia. Stawonogi. Szczękoczułkopodobne, skorupiaki. Wydaw. Nauk. PWN, Warszawa 2011.