Częstość występowania swoistych immunoglobulin E dla alergenu brzozy, olchy, leszczyny i dębu wśród 8254 osób z różnych regionów Polski
##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
Abstrakt
Wstęp: Pyłki brzozy, olchy, leszczyny i dębu, należących do rodziny bukowatych (Fagaceae), rzędu bukowców (Fagales), to rozpowszechnione alergeny, będące przyczyną różnych chorób alergicznych. W zależności od regionu geograficznego, różnic temperatur, zanieczyszczenia powietrza i stopnia urbanizacji z różną częstotliwością wywołują uczulenia. Mogą prowadzić również do poliwalentnych uczuleń ze względu na wspólne komponenty krzyżowe. Oznaczanie alergenowo swoistych immunoglobulin E na stałe wpisuje się w schemat diagnozowania chorób alergicznych w Polsce.
Cel: Celem pracy było porównanie częstości występowania i stężenia w surowicy (w klasach) alergenowo swoistych immunoglobulin E dla pyłku brzozy, olchy, leszczyny i dębu pod względem wieku, płci oraz regionu zamieszkania osób badanych, a także analiza współwystępowania wyników dodatnich dla pyłku poszczególnych drzew wzajemnie.
Materiał i metody: Analizie poddano 8254 wyniki swoistych immunoglobulin E dla alergenu brzozy, olchy, leszczyny i dębu u osób z potencjalną chorobą alergiczną. Dzieci wśród badanych pacjentów stanowiły 60%. Oznaczenia zostały wykonane za pomocą ilościowych testów multiparametrowych Polycheck® (Biocheck GmbH, Münster, Niemcy). Wynik pomiaru stężenia swoistych immunoglobulin E uznawano za pozytywny w dwóch wariantach: wynik > 0,35 kU/l (od klasy 1) oraz > 0,7 kU/l (od klasy 2).
Wyniki: Najwięcej wyników pozytywnych stwierdzono dla alergenowo swoistych immunoglobulin E pyłku brzozy (21,4%), najmniej dla pyłku dębu (13,1%). W odniesieniu do olchy otrzymano 20,8% wyników dodatnich, a dla leszczyny 20,7% (w wariancie powyżej klasy 1). W wariancie, w którym wynik pozytywny przyjęto od klasy 2 asIgE, dla brzozy stwierdzono 16,1% oznaczeń pozytywnych, dla leszczyny – 13,9%, dla olchy – 13%, dla dębu – 8,7%.
Wnioski: Najwięcej wyników pozytywnych stwierdzono dla pyłku brzozy, najmniej – dla pyłku dębu. Wykazano statystycznie istotne korelacje pomiędzy wiekiem badanych a wysokością klasy dla poszczególnych drzew (p < 0,001). U mężczyzn częściej otrzymywano wyniki pozytywne dla wszystkich analizowanych alergenów niż u kobiet. U dorosłych wynik pozytywny uzyskiwano dwukrotnie częściej niż u dzieci dla wszystkich analizowanych pyłków. Najwięcej wyników dodatnich odnotowano w województwie lubuskim, podczas gdy najmniej – w lubelskim. Zaobserwowano korelację pomiędzy wszystkimi analizowanymi pyłkami drzew, najsilniejszą między brzozą a olchą.
Pobrania
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
Copyright: © Medical Education sp. z o.o. This is an Open Access article distributed under the terms of the Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0). License (https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/), allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.
Address reprint requests to: Medical Education, Marcin Kuźma (marcin.kuzma@mededu.pl)
Bibliografia
2. Bajin M., Cingi C., Oghan F. et al.: Global warming and allergy in Asia Minor. Eur. Arch. Otorhinolaryngol. 2013, 270(1): 27-31.
3. Alesina R., De Amici M., Ciprandi G.: Serum IgE discriminates allergy from sensitisation better than skin testing. Allergol. Immunopathol. 2014, 42(2): 171-173.
4. Han M., Shin S., Park H. et al.: Comparison of three multiple allergen simultaneous tests: RIDA allergy screen, MAST optigen, and polycheck allergy. Biomed. Res. Int. 2013, 2013: 340513.
5. Grzywnowicz M., Majsiak E.: IgE w diagnostyce serologicznej alergii. Alergia 2014, 3: 2-46.
6. Ahlstedt S., Murray C.: In vitro diagnosis of allergy: how to interpret IgE antibody results in clinical practice. Prim. Care. Respir. J. 2006, 15(4): 228-236.
7. Hoeyveld E., Nickmans S., Ceuppens J. et al.: Defining thresholds of specific IgE levels to grass pollen and birch pollen allergens improves clinical interpretation. Clinica Chimica Acta 2015, 450: 46-50.
8. Kozłowska A., Majkowska-Wojciechowska B., Kowalski M.: Uczulenia poliwalentne i monowalentne na alergeny pyłku roślin u chorych z alergią. Alergia Astma Immunologia 2007, 12(2): 81-86.
9. Ebo D., Bridts C., Hagendorens M. et al.: The prevalence and diagnostic value of specific IgE antibodies to inhalant, animal and plant food, and ficus allergens in patients with natural rubber latex allergy. Acta Clin. Belg. 2003, 58(3): 183-189.
10. Chang M.L., Shao B., Liu Y.H. et al.: Analysis of allergens in 5 473 patients with allergic diseases in Harbin, China. Biomed. Environ. Sci. 2013, 26(11): 886-893.
11. Jeong S., Gwang-Cheon Jang M., Joon Cho N. et al.: Analysis of Polycheck Allergy Results of Two Recent Years: Comparison with Skin Prick Test and Immuno Cap. Lab. Med. Online 2012, 2(3): 139-147.
12. Demoly P., Passalacqua G., Pfaar O. et al.: Management of the polyallergic patient with allergy immunotherapy: a practice-based approach. Allergy Asthma Clin. Immunol. 2016, 12: 2.
13. Malkiewicz M., Chłopek K., Weryszko-Chmielewska K. et al.: Analiza stężenia pyłku dębu w wybranych miastach Polski w 2014 r. Alergoprofil 2014, 10(3): 42-47.
14. Lasy w Polsce 2014. Centrum Informacyjne Lasów Państwowych 2015: 1-33.
15. Komorowski J.: Epidemiologia astmy w Polsce w oparciu o badanie ECAP. Rozprawa doktorska, promotor prof. Samoliński B. 2012: 57-67.