Analiza stężenia pyłku bylicy w wybranych miastach Polski w 2014 r.

##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##

PDF


Opublikowane: mar 31, 2015
Słowa kluczowe:
alergeny, stężenie pyłku, bylica (Artemisia), 2014 r.

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

Małgorzata Puc
1. Pracownia Aeropalinologii, Katedra Botaniki i Ochrony Przyrody, Uniwersytet Szczeciński. 2. Centrum Biologii Molekularnej i Biotechnologii, Uniwersytet Szczeciński
Piotr Rapiejko
1. Klinika Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej z Klinicznym Oddziałem Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej, Wojskowy Instytut Medyczny w Warszawie. 2. Ośrodek Badania Alergenów Środowiskowych w Warszawie
Agnieszka Lipiec
1. Zakład Profilaktyki Zagrożeń Środowiskowych i Alergologii, Warszawski Uniwersytet Medyczny. 2. Ośrodek Badania Alergenów Środowiskowych w Warszawie
Dorota Myszkowska
Zakład Alergologii Klinicznej i Środowiskowej, Collegium Medicum, Uniwersytet Jagielloński
Aleksandra Kruczek
Pracownia Aeropalinologii, Katedra Botaniki i Ochrony Przyrody, Uniwersytet Szczeciński
Alina Stacewicz
Pracownia Aeropalinologii, Katedra Botaniki i Ochrony Przyrody, Uniwersytet Szczeciński
Krystyna Piotrowska-Weryszko
Zakład Ekologii Ogólnej, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie
Elżbieta Weryszko-Chmielewska
Pracownia Aerobiologii, Katedra Botaniki, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie
Małgorzata Nowak
1. Pracownia Aeropalinologii, Wydział Biologii, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. 2. Pracownia Chorób Alergicznych, Katedra i Klinika Dermatologii, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu
Agata Szymańska
Pracownia Aeropalinologii, Wydział Biologii, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Łukasz Grewling
Pracownia Aeropalinologii, Wydział Biologii, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Kazimiera Chłopek
Wydział Nauk o Ziemi, Uniwersytet Śląski w Sosnowcu
Dariusz Jurkiewicz
Klinika Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej z Klinicznym Oddziałem Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej, Wojskowy Instytut Medyczny w Warszawie

Abstrakt

Celem pracy było porównanie sezonu pyłkowego bylicy w 2014 r. w Bydgoszczy, Krakowie, Lublinie, Piotrkowie Trybunalskim, Poznaniu, Sosnowcu, Szczecinie i Warszawie. Pomiary stężenia pyłku prowadzono metodą objętościową z zastosowaniem aparatów Burkard oraz Lanzoni. Sezon pyłkowy wyznaczono jako okres, w którym w powietrzu występuje 98% rocznej sumy ziaren pyłku. Indeks SPI obliczono jako sumę średnich dobowych stężeń pyłku w danym sezonie. Sezon pyłkowy bylicy najwcześniej (13 czerwca) rozpoczął się w Szczecinie, a najpóźniej (15 lipca) – w Lublinie i Warszawie. Zanotowano znaczne różnice w czasie trwania sezonu. Najwyższe wartości stężeń zaobserwowano w Poznaniu, maksymalne stężenie wynoszące 172 z/m3 zarejestrowano 19 sierpnia. Maksymalne wartości sezonowe koncentracji pyłku we wszystkich miastach wystąpiły między 27 lipca a 19 sierpnia.

Pobrania

Dane pobrania nie są jeszcze dostepne

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

Jak cytować
Puc , M., Rapiejko , P., Lipiec , A., Myszkowska , D., Kruczek , A., Stacewicz , A., Piotrowska-Weryszko , K., Weryszko-Chmielewska , E., Nowak , M., Szymańska , A., Grewling , Łukasz, Chłopek , K., & Jurkiewicz , D. (2015). Analiza stężenia pyłku bylicy w wybranych miastach Polski w 2014 r. Alergoprofil, 11(1), 27-31. Pobrano z https://journalsmededu.pl/index.php/alergoprofil/article/view/830
Numer
Tom 11 Nr 1 (2015)
Dział
Artykuł

Copyright: © Medical Education sp. z o.o. This is an Open Access article distributed under the terms of the Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0). License (https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/), allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.

Address reprint requests to: Medical Education, Marcin Kuźma (marcin.kuzma@mededu.pl)

Bibliografia

1. Szczepanek K.: Pollen calendar for Cracow (southern Poland), 1982–1991. Aerobiologia 10(1): 65-70.
2. Podbielkowski Z.: Słownik roślin użytkowych. PWRiL, Warszawa 1999.
3. Makohanienko M., Latałowa M., Milecka K. et al.: Artemisia L. W: Ralska-Jasiewiczowa M. (red.): Late glacial and holocene history of vegetation in Poland based on isopollen maps. Wyd. Instytutu Botaniki im. W. Szafera PAM, Kraków 2004.
4. Rapiejko P., Lipiec A., Wojdas A. et al.: Threshold pollen concentration necessary to evoke allergic symptoms. Int. Rev. Allergol. Clin. 2004; 10(3): 91-93.
5. Hofman T., Michalik J.: Alergia pyłkowa. Wyd. TOM, Poznań 1998.
6. Voltolini S., Minale P., Troise C. et al.: Trend of herbaceous pollen diffusion and allergic sensitisation in Genoa, Italy. Aerobiologia 2000; 16: 245-249.
7. Rapiejko P., Weryszko-Chmielewska E.: Pyłek bylicy. Alergia, Astma, Immunol. 1999; 4(3): 139-142.
8. Rudzki E.: Co ludzi uczula i jak tego unikać? Medycyna Praktyczna, Kraków 1998.
9. Mandrioli P., Comtois P., Dominguez E. et al.: Sampling: Principles and Techniques. W: Mandrioli P., Comtois P., Levizzani V. (red.): Methods in Aerobiology. Pitagora Editrice Bologna, Bologna 1998: 47-112.
10. Comtois P.: Statistical analysis of aerobiological data. W: Mandrioli P., Comtois P., Levizzani V. (red.): Methods in Aerobiology. Pitagora Editrice Bologna, Bologna 1998: 217-259.
11. Woś A.: Klimat Polski. PWN, Warszawa 1999.
12. Puc M., Kruczek A., Lipiec A. et al.: Pyłek bylicy w powietrzu wybranych miast Polski w 2013 roku. Alergoprofil 2014; 9(3): 29-33.
13. Weryszko-Chmielewska E. (red.): Pyłek roślin w aeroplanktonie różnych regionów Polski. Wyd. Katedry i Zakładu Farmakognozji Wydz. Farmaceutycznego Akademii Medycznej im. prof. F. Skubiszewskiego, Lublin 2006.
14. El-Ghazaly G., El-Ghazaly P.K., Larsson K. et al.: Comparison of airborne pollen grains in Huddinge and Stockholm, Sweden. Aerobiologia 1993; 9: 53-67.