Sezony pyłkowe wybranych roślin alergennych w Sosnowcu w 2013 r.

##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##

PDF


Opublikowane: mar 4, 2014
Słowa kluczowe:
alergeny, sezon pyłkowy, stężenie pyłku, ziarna pyłku, Sosnowiec

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

Kazimiera Chłopek
Wydział Nauk o Ziemi, Uniwersytet Śląski w Sosnowcu

Abstrakt

W pracy przedstawiono analizę sezonu pylenia leszczyny, olszy, brzozy, traw, bylicy i zarodników grzybów z rodzaju Alternaria w Sosnowcu w 2013 r. Pomiary stężeń pyłków prowadzono metodą objętościową z zastosowaniem aparatu typu Burkard. Sezon pyłkowy wyznaczono jako okres, w którym w powietrzu występuje 98% rocznej sumy ziaren pyłku. Najwyższe dobowe stężenia ziaren pyłku dotyczyły brzozy (892 z/m3) i olszy (623 z/m3), zanotowano je odpowiednio 24 i 12 kwietnia. Maksymalne stężenie pyłku traw wynosiło 198 z/m3 (14.06), a bylicy 70 z/m3 (5.08).

Pobrania

Dane pobrania nie są jeszcze dostepne

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

Jak cytować
Chłopek , K. (2014). Sezony pyłkowe wybranych roślin alergennych w Sosnowcu w 2013 r. Alergoprofil, 10(1), 46-50. Pobrano z https://journalsmededu.pl/index.php/alergoprofil/article/view/786
Numer
Tom 10 Nr 1 (2014)
Dział
Artykuł

Copyright: © Medical Education sp. z o.o. This is an Open Access article distributed under the terms of the Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0). License (https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/), allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.

Address reprint requests to: Medical Education, Marcin Kuźma (marcin.kuzma@mededu.pl)

Bibliografia

1. Davos Declaratio: Allergy as a global problem. Allergy 2012, 67: 141-143.
2. Lecey J.: Aerobiology and health: the role of airborne fungal spores in respiratory allergy diseases. W: Frontiers in mycology. D.L. Hawksworth (red.). Wallingford 1981: 131-156.
3. Rapiejko P.: Alergeny pyłku roślin. Medical Education, Warszawa 2012.
4. Tischer C.G., Hohmann C., Thiering E. et al.: Meta-analysis of mould and dampness exposure on asthma and allergy in eight European birth cohorts: an ENRIECO initiative. Allergy 2011, 66: 1570-1579.
5. Śpiewak R.: Historia zastosowania aeropalinologii w medycynie. W: Dybowa-Jachowicz S., Sadowska A. (red.). Palinologia 2003, Instytut Botaniki PAN, Kraków: 61-62.
6. Zawisza E., Samoliński B.: Częstość występowania i reakcje krzyżowe nadwrażliwości na alergeny wziewne mierzone testem skaryfikacyjnym. Otolaryngol. Polsk. 1992, supl. 14: 618.
7. Ligęziński A., Rapiejko P., Wojtkowski M.: Profilaktyka pyłkowicy u dzieci i młodzieży. Otolaryngologia Polska 1994, 48(supl. 18): 51.
8. Rapiejko P., Lipiec A., Wojdas A. et al.: Threshold pollen concentration necessary to evoke allergic symptoms. Int. Rev. Allergol. Clin. 2004, 10(3): 91-94.
9. Iglesias I., Mendez J., Comtois P.: Aerobiological survey of Alnus polen in ourense (N.W. Iberia Penisuala), 1999-2000. Grana 2003; 42: 112-120.
10. Rodkiewicz B., Śnieżko R., Fryk B. et al.: Embriologia Angiospermae rozwojowa i eksperymentalna. Wyd. UMCS, Lublin 1996.