Ryzyko ekspozycji na roztocze kurzu domowego i inne stawonogi w trzech górnośląskich szpitalach

##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##

PDF


Opublikowane: cze 30, 2010
Słowa kluczowe:
Acari, akarofauna, roztocze kurzu domowego, roztocze alergenne, Pyroglyphidae, Dermatophagoides spp., stawonogi, ryzyko ekspozycji, szpitale, Górny Śląsk

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

Krzysztof Solarz
Zakład Parazytologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
Olimpia Pompa
Zakład Parazytologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
Marek Asman
Zakład Parazytologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
Ewa Szilman
Zakład Parazytologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach

Abstrakt

Roztocze kurzu domowego (RKD) są źródłem alergenów powodujących alergie atopowe u ludzi, znane w medycynie jako „alergia na roztocze kurzu domowego”. Przeprowadzono badania prób kurzu z trzech szpitali zlokalizowanych w Katowicach w celu określenia występowania, liczebności i składu gatunkowego roztoczy i innych stawonogów. Ogółem zbadano 60 prób kurzu, z podłóg i materacy łóżek pacjentów. Stawonogi (Arthropoda) wyizolowano z 41 prób (68,3% ogółu badanych prób). Roztocze (203 okazy) występowały w 39 próbach (65%). Wśród zebranych stawonogów najliczniejsze były RKD z rodziny Pyroglyphidae, które stanowiły 99,01% ogółu zebranych roztoczy i 95,71% wszystkich stawonogów. Wśród RKD dominował Dermatophagoides farinae (DF) (ok. 65% ogółu zebranych roztoczy), przed D. pteronyssinus (DP) (30,5%). Ponadto wyizolowano pojedyncze okazy roztoczy z rzędów Mesostigmata i Oribatida oraz 6 gryzków (Psocoptera, owadów alergennych). Średnia liczba roztoczy na gram kurzu wynosiła 24,3 ±35,0 (0,0–180,0), a średnia wilgotność względna i temperatura powietrza wynosiły odpowiednio 53,9% i 22,7°C. DF występowały w znacznie większej liczebności na gram kurzu niż DP, podczas gdy żywe okazy występowały w nieznacznie wyższej koncentracji w populacjach DP. W populacjach obu gatunków dominowały stadia dorosłe. Typ materaca, liczba pacjentów na sali szpitalnej i wilgotność względna powietrza miały wpływ na liczebność roztoczy. Badania wykazały różnice w występowaniu i liczebności obu gatunków RKD w zależności od szpitala i analizowanego miejsca w obrębie szpitala. Ponadto sugerują one, że roztocze i inne stawonogi, w tym także taksony alergenne, powinny być brane pod uwagę jako czynniki mogące wywoływać choroby układu oddechowego i skóry u pacjentów i różnych grup pracowników szpitala. Najprawdopodobniej roztocze zawlekane są do szpitali z domów oraz mieszkań pacjentów i personelu szpitalnego.


 

Pobrania

Dane pobrania nie są jeszcze dostepne

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

Jak cytować
Solarz , K., Pompa , O., Asman , M., & Szilman , E. (2010). Ryzyko ekspozycji na roztocze kurzu domowego i inne stawonogi w trzech górnośląskich szpitalach. Alergoprofil, 6(2), 23-31. Pobrano z https://journalsmededu.pl/index.php/alergoprofil/article/view/185
Numer
Tom 6 Nr 2 (2010)
Dział
Artykuł

Copyright: © Medical Education sp. z o.o. This is an Open Access article distributed under the terms of the Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0). License (https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/), allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.

Address reprint requests to: Medical Education, Marcin Kuźma (marcin.kuzma@mededu.pl)

Bibliografia

1. Arlian L.G., Woodford P.J., Bernstein I.L., Gallagher J.S.: Seasonal population structure of house dust mites, Dermatophagoides spp. (Acari: Pyroglyphidae). J. Med. Entomol. 1983, 20: 99-102.
2. Solarz K.: Risk of exposure to house dust pyroglyphid mites in Poland. Ann. Agric. Environ. Med. 2001, 8: 11-24.
3. Blythe M.E., Al Ubaydi F., Williams J.D., Smith J.M.: Study of dust mites in three Birmingham hospitals. Brit. Med. J. 1975, 11: 62-64.
4. Rao V.R.M., Dean B.V., Seaton A., Williams D.A.: A comparison of mite populations in mattress dust from hospital and from private houses in Cardiff, Wales. Clin. Allergy 1975, 5: 209-215.
5. Turos M.: Mites in house dust in the Stockholm area. Allergy 1979, 34: 11-18.
6. Babe K.S., Arlian L.G., Confer P.D., Kim R.: House dust mite (Dermatophagoides farinae and Dermatophagoides pteronyssinus) prevalence in the rooms and hallways of a tertiary care hospital. Clinical aspects of allergic disease. J. Allergy Clin. Immunol. 1995, 95: 801-805.
7. Solarz K.: The allergenic acarofauna of house dust from dwellings, hospitals, libraries and institutes in Upper Silesia (Poland). Ann. Agric. Environ. Med. 1998, 5: 73-85.
8. Solarz K.: Pyroglyphidae (Acari: Acaridida) in Poland: Distribution, biology, population ecology and epidemiology. Acta Zool. Cracov. 2001, 44: 435-528.
9. Racewicz M.: House dust mites (Acari: Pyroglyphidae) in the cities of Gdańsk and Gdynia (Northern Poland). Ann. Agric. Environ. Med. 2001, 8: 33-38.
10. Solarz K.: Indoor mites and forensic acarology. Exp. Appl. Acarol. 2009, 49 (1-2): 135-142.
11. Solarz K.: Pyroglyphidae (Acari: Astigmata) of Poland: Distribution, biology, population ecology and epidemiology. Risk of exposure to house dust pyroglyphid mites in Poland. Ann. Acad. Med. Siles. 2003, Suppl. 52: 1-244.
12. Solarz K.: Alergogenna akarofauna pyłu domowego wybranych miast Górnego Śląska. Wiad. Parazytol. 1986, 32: 431-433.
13. Vobrázková E., Kasiakova A., Samšiňák K.: Analysis of dust samples from the clinical environmet of children with eczemas. Ang. Parasitol. 1986, 27: 53-55. Custovic A., Fletcher A., Pickering C.A., Francis H.C.,
14. Green R., Smith A., Chapman M., Woodcock A.: Domestic allergens in public places III: House dust mite, cat, dog and cockroach allergens in British hospitals. Clin. Exp. Allergy 1998, 28 (1): 53-59.
15. Nagakura K., Osaka F., Tazume S.: Detection of fowl mites inside two hospital rooms. Tokai. J. Exp. Clin. Med. 1998; 23 (4): 173-176.
16. Solarz K.: Some species of mites (Acari) from house dust in Upper Silesia (Poland). Acta Zool. Cracov. 2000; 43: 241-259.
17. van Bronswijk J.E.M.H.: House dust biology (for allergists, acarologists and mycologists). NIB Publishers, Zoelmond 1981.
18. Pope A.M., Patterson R., Burge H.: Indoor allergens. Assessing and controlling adverse health effects. National Academy Press, Washington 1993.
19. Baz A., Monserrat V.J.: Distribution of domestic Psocoptera in Madrid apartments. Med. Vet. Entomol. 1999, 13: 259-264.
20. Patil M.P., Niphadkar P.V., Bapat M.M.: Psocoptera spp. (book louse): a new major household allergen in Mumbai. Ann. Allergy Asthma Immunol. 2001, 87 (2): 151-155.
21. Arlian L.G.: Arthropod allergens and human health. Ann. Rev. Entomol. 2002, 47: 395-433.
22. Auerswald L., Lopata A.: Insects – diversity and allergy. Curr. Allergy Clin. Immunol. 2005, 18 (2): 58-60.
23. Green P.W.C.: Substrate selection by Liposcelis bostrychophila Badonnel (Psocoptera: Liposcelididae): effects of insect extracts and biodeteriorated book-paper. J. Stored Prod. Res. 2005, 41: 445-454.
24. Stejskal V., Hubert J.: Risk of occupational allergy to stored grain arthropods and false pest-risk perception in Czech grain stores. Ann. Agric. Environ. Med. 2008, 15: 29-35