Alergiczny nieżyt nosa – nowe wyzwania przed sezonem pylenia Praca przeglądowa

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

Zbigniew Doniec
Adam J. Sybilski

Abstrakt

Alergiczny nieżyt nosa (ANN), stan zapalny śluzówek nosa i zatok przynosowych, jest jedną z najczęstszych przewlekłych chorób (dotyczy nawet do 25–35% populacji). Charakterystyczne objawy to: kichanie, świąd i zaczerwienienie nosa, zatkanie nosa, wodnisty wyciek z nosa. Objawy ANN mogą utrudniać koncentrację i prowadzić do problemów z uczeniem się, nieuwagi, drażliwości i zaburzeń nastroju, a nawet problemów społecznych i rodzinnych. Sezonowy ANN jest spowodowany alergenami pyłków drzew, traw, chwastów. Terapia ANN obejmuje profilaktykę, np. ograniczenie aktywności na dworze w okresie pylenia roślin i stosowanie oczyszczaczy powietrza w pomieszczeniach zamkniętych, leczenie farmakologiczne (lekami przeciwhistaminowymi II generacji i donosowymi glikokortykosteroidami) oraz leczenie przyczynowe, jakim jest immunoterapia alergenowa. Podawanie leków przeciwhistaminowych II generacji rozpoczęte przed sezonem pylenia roślin jest bardziej korzystne dla pacjenta niż leczenie rozpoczęte dopiero po wystąpieniu pierwszych objawów choroby. Takie postępowanie jest skorelowane z hamowaniem ekspresji receptora H1 (mRNA H1R) w błonie śluzowej nosa. Najlepszą skuteczność wykazano przy podawaniu leków przeciwhistaminowych 2–4 tygodnie przed sezonem pylenia pyłków. Obecnie zaleca się samoleczenie pacjentów z ANN za pomocą specjalnie stworzonych aplikacji. Takie podejście ma za zadanie przyspieszyć początek terapii oraz ewentualną intensyfikację, w zależności od nasilenia objawów ANN. W przypadku dzieci zawsze należy pamiętać o bezpieczeństwie i ramach rejestracyjnych preparatów. Wiele leków stosowanych u młodzieży i dorosłych nie ma rejestracji u dzieci przedszkolnych. Strategia profilaktycznego, przedsezonowego stosowania antagonistów receptora histaminowego H1 wydaje się obecnie uzasadnioną i atrakcyjną opcją terapeutyczną w leczeniu ANN.

Pobrania

Dane pobrania nie są jeszcze dostepne

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

Jak cytować
Doniec , Z., & Sybilski , A. J. (2020). Alergiczny nieżyt nosa – nowe wyzwania przed sezonem pylenia . Alergoprofil, 16(4), 49-53. https://doi.org/10.24292/01.AP.164311220.Z
Dział
PUNKT WIDZENIA

Bibliografia

1. Sybilski AJ. Choroby alergiczne u dzieci. Medical Education, Warszawa 2018.
2. Axelrod D, Bielory L. Fexofenadine hydrochloride in the treatment of allergic disease: a review. J Asthma Allergy. 2008; 1: 19-29. http://doi.org/10.2147/jaa.s3092.
3. Mizuguchi H, Kitamura Y, Kondo Y et al. Preseasonal prophylactic treatment with antihistamines suppresses nasal symptoms and expression of histamine H₁ receptor mRNA in the nasal mucosa of patients with pollinosis. Methods Find Exp Clin Pharmacol. 2010; 32(10): 745-8. http://doi.org/10.1358/mf.2010.32.10.1533687.
4. Blaiss M. Current concepts and therapeutic strategies for allergic rhinitis in school-age children Clin Ther. 2004; 26(11): 1876-89. http://doi.org/10.1016/j.clinthera.2004.11.003.
5. Kitamura Y, Mizuguchi H, Ogishi H et al. Preseasonal prophylactic treatment with antihistamines suppresses IL-5 but not IL-33 mRNA expression in the nasal mucosa of patients with seasonal allergic rhinitis caused by Japanese cedar pollen. Acta Otolaryngol. 2012; 132(4): 434-8. http://doi.org/10.3109/00016489.2011.644804.
6. Samoliński B, Arcimowicz M. Polskie standardy leczenia nieżytów nosa (PoSLeNN). Alergologia Polska 2013; S1: 1-167.
7. Bousquet J, Anto JM, Bachert C et al. Allergic rhinitis. Nat Rev Dis Primers. 2020; 6(96): 1.
8. Samoliński B, Sybilski AJ, Raciborski F et al. Prevalence of rhinitis in Polish population according to the ECAP (Epidemiology of Allergic Disorders in Poland) study. Otolaryngol Pol. 2009; 63: 324-30.
9. Roberts G, Xatzipsalti M, Borrego LM et al. Paediatric rhinitis: position paper of the European Academy of Allergy and Clinical Immunology. Allergy. 2013; 68: 1102-16.
10. Bousquet J, Khaltaev N, Cruz AA et al. Allergic Rhinitis and its Impact on Asthma (ARIA) 2008 update (in collaboration with the World Health Organization, GA(2)LEN and Aller- Gen). Allergy. 2008; 63(suppl 86): 8-160.
11. Bousquet JJ, Schünemann HJ, Togias A et al. Next-generation ARIA care pathways for rhinitis and asthma: a model for multimorbid chronic diseases. Clin Transl Allergy. 2019; 9: 44.
12. Bousquet J, Anto JM, Bachert C et al. ARIA digital anamorphosis: Digital transformation of health and care in airway diseases from research to practice. Allergy. 2020. http://doi.org/10.1111/all.14422.
13. Samoliński B, Krzych-Fałta E, Wojas O et al. COVID-19 – rekomendacje dla alergologów i laryngologów. Alergoprofil. 2020; 16(1): 3-7.
14. Brożek JL, Bousquet J, Agache I et al. Allergic Rhinitis and its Impact on Asthma (ARIA) guidelines – 2016 revision. J Allergy Clin Immunol. 2017; 140(4): 950-8. http://doi.org/10.1016/j.jaci.2017.03.050.