Pyłek cisa i jałowca w powietrzu wybranych miast Polski w 2009 r. Wpływ warunków pogodowych i zanieczyszczenia powietrza

##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##

PDF


Opublikowane: cze 30, 2009
Słowa kluczowe:
alergeny, stężenie pyłku, ziarna pyłku, cis (Taxus), jałowiec (Juniperus), 2009 r., warunki pogodowe, zanieczyszczenie powietrza

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

Małgorzata Puc
Katedra Botaniki i Ochrony Przyrody, Uniwersytet Szczeciński
Dorota Myszkowska
Zakład Alergologii Przemysłowej, Collegium Medicum, Uniwersytet Jagielloński
Agnieszka Lipiec
Zakład Profilaktyki Zagrożeń Środowiskowych i Alergologii, Warszawski Uniwersytet Medyczny
Piotr Rapiejko
Klinika Otolaryngologii, Wojskowy Instytut Medyczny w Warszawie
Elżbieta Weryszko-Chmielewska
Katedra Botaniki, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie
Krystyna Piotrowska
Katedra Botaniki, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie
Małgorzata Malkiewicz
Zakład Paleobotaniki, Instytut Nauk Geologicznych, Uniwersytet Wrocławski
Kazimiera Chłopek
Katedra Paleontologii i Biostratygrafii, Uniwersytet Śląski w Sosnowcu
Mirosław Puc
Instytut Elektroniki, Telekomunikacji i Informatyki, Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Zbigniew Wawrzyniak
Instytut Systemów Elektronicznych Politechniki Warszawskiej
Izabela Winnicka
Pracownia Epidemiologiczna, Wojskowy Instytut Higieny i Epidemiologii w Warszawie

Abstrakt

Celem pracy było porównanie sezonu pyłkowego cisa i jałowca w 2009 r. w Szczecinie, Wrocławiu, Bydgoszczy, Lublinie, Krakowie, Warszawie i Sosnowcu oraz badanie wpływu warunków pogodowych i zanieczyszczeń powietrza na koncentracje pyłku w Szczecinie. Pomiary stężenia pyłku prowadzono metodą objętościową z zastosowaniem aparatu Burkard oraz Lanzoni 2000. Sezon pyłkowy wyznaczono jako okres, w którym w powietrzu występuje 98% rocznej sumy ziaren pyłku. Indeks SPI obliczono jako sumę średnich dobowych stężeń pyłku w danym sezonie. Sezon pyłkowy cisa i jałowca najwcześniej rozpoczął się w Szczecinie i we Wrocławiu, 14 marca, a w pozostałych miastach w ciągu dziesięciu kolejnych dni. Zanotowano znaczne różnice w czasie trwania sezonu. Najwyższe, rekordowe wartości stężeń zaobserwowano w Szczecinie, maksymalne stężenie wynoszące 505 ziaren × m-3 zarejestrowano 31 marca.


 

Pobrania

Dane pobrania nie są jeszcze dostepne

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

Jak cytować
Puc , M., Myszkowska , D., Lipiec , A., Rapiejko , P., Weryszko-Chmielewska , E., Piotrowska , K., Malkiewicz , M., Chłopek , K., Puc , M., Wawrzyniak , Z., & Winnicka , I. (2009). Pyłek cisa i jałowca w powietrzu wybranych miast Polski w 2009 r. Wpływ warunków pogodowych i zanieczyszczenia powietrza. Alergoprofil, 5(2), 38-43. Pobrano z https://journalsmededu.pl/index.php/alergoprofil/article/view/133
Numer
Tom 5 Nr 2 (2009)
Dział
Artykuł

Copyright: © Medical Education sp. z o.o. This is an Open Access article distributed under the terms of the Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0). License (https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/), allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.

Address reprint requests to: Medical Education, Marcin Kuźma (marcin.kuzma@mededu.pl)

Bibliografia

1. Aas G., Riedmiller A.: Drzewa. Muza S.A., Warszawa 1994; 254.
2. Altmann H.: Rośliny trujące i zwierzęta jadowite. Oficyna Wydawnicza Multico. Warszawa 1994; 142.
3. Bugała W.: Systematyka i zmienność. W: Białobok S. (red.), Cis pospolity. Wyd. PAN. Warszawa 1975: 18-38.
4. Clot B.: Airborne birch pollen on Neuchâtel (Switzerland): onset, peak and daily patterns. Aerobiologia 2001; 17: 25-29.
5. Clot B.: Trends in airborne pollen: An overview of 21 years of data in Neuchâtel (Switzerland). Aerobiologia 2003; 19: 227-234.
6. Comtois P.: Statistical analysis of aerobiological data. W: Mandrioli P., Comtois P., Levizzani V. (red.), Methods in Aerobiology. Pitagora Editrice Bologna, Bologna 1998; 217-259.
7. Fornaciari M., Bricchi E., Frenguelli G., Romano B.: The result of 2-year pollen monitoring of an urban network in Perugia, Central Italy. Aerobiologia 1996; 12:219-227.
8. Kasprzyk I.: Flowering phenology and airborne pollen grains of chosen three taxa in Rzeszów (SE Poland). Aerobiologia 2003; 19: 113-120.
9. Lorenzoni-Chiesura F., Giorato M., Marcer G.: Allergy to pollen of urban cultivated plants. Aerobiologia 2000; 16: 313-316.
10. Maguchi S., Fukuda S.: Taxus cuspidate (Japanese yew) pollen nasal allergy. Auris Nasus Larynx 2001; 28: 43-47.
11. Mandrioli P., Comtois P., Dominguez E., Galan C., Isard S., Syzdek L.: Sampling: Principles and Techniques. W: Mandrioli P., Comtois P., Levizzani V. (red), Methods in Aerobiology. Pitagora Editrice Bologna, Bologna 1998; 47-112.
12. Norris-Hill J., Emberlin J.: Diurnal variation of pollen concentration in the air of north-central London. Grana 1991; 30: 229-234.
13. Puc M., Weryszko-Chmielewska E.: Analiza stężenia ziaren pyłku Taxus baccata i Juniperus sp. w powietrzu Szczecina i Lublina w 2000 r. Monitor Pyłkowy 2002; 7: 3-7.
14. Szafer W.: Zarys historii ochrony przyrody i jej zasobów. Kraków, 1965.
15. Schappi G. F., Monn C., Wuthrich B., Wanner H.: Analysis of allergens in ambient aerosols. Aerobiologia 1996; 12: 185-190.
16. Waisel Y., Mienis Z., Kosman E., Geller-Bernstain C.: The partial contribution of specific airborne pollen to pollen induced allergy. Aerobiologia 2004; 20/3: 197-208.
17. Weryszko-Chmielewska E. (red.): Pyłek roślin w aeroplanktonie różnych regionów Polski. Wyd. Katedry i Zakładu Farmakognozji Wydz. Farmaceutycznego Akad. Medycznej im. Prof. F. Skubiszewskiego. Lublin 2006.
18. Wiwanitkit V.: PM10 in the atmosphere and incidence of respiratory illness in Chiangmai during the smoggy pollution. Environ. Res. Risk Asses 2008; 22: 437-440.
19. Zawisza E., Samoliński B., Tarchalska B., Rapiejko P.: Allergenic pollen and pollinosis in Warsaw. Aerobiologia 1993; 9:47-51.
20. Ziółkowska M.: Gawędy o drzewach. Wyd. Arkona, Warszawa 1993.