Pyłek olszy w powietrzu wybranych miast Polski w 2009 r.
##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
Abstrakt
Celem pracy było porównanie sezonu pyłkowego olszy w 2009 r. w Szczecinie, Warszawie, Krakowie, Lublinie, Wrocławiu, Białymstoku i Bydgoszczy. Pomiary stężenia pyłku prowadzono metodą objętościową z zastosowaniem aparatu Burkard oraz Lanzoni. Sezon pyłkowy wyznaczono jako okres, w którym w powietrzu występuje 98% rocznej sumy ziaren pyłku. Indeks SPI obliczono jako sumę średnich dobowych stężeń pyłku w danym sezonie. Sezon pyłkowy olszy rozpoczął się najwcześniej w Szczecinie, 3 lutego, a w pozostałych miastach w ciągu następnych 3–4 tygodni. Zanotowano znaczne różnice w czasie trwania sezonu. Najwyższe, rekordowe wartości stężeń zaobserwowano w Szczecinie; maksymalne stężenie, wynoszące 778 ziaren/m3, zarejestrowano 17 marca. Stężenie pyłku olszy w Szczecinie wykazuje istotną statystycznie korelację z wilgotnością względną, prędkością wiatru oraz temperaturą powietrza. Kwitnienie i pylenie to zjawiska dynamiczne i kompleksowe, dlatego trudno wydzielić wpływ poszczególnych parametrów pogodowych na te procesy.
Pobrania
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
Copyright: © Medical Education sp. z o.o. This is an Open Access article distributed under the terms of the Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0). License (https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/), allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.
Address reprint requests to: Medical Education, Marcin Kuźma (marcin.kuzma@mededu.pl)
Bibliografia
2. Chłopek K., Puc M., Malkiewicz M., Świebocka E., Modrzyński M., Rapiejko P., Piotrowska K., Weryszko-Chmielewska E., Myszkowska D., Dąbrowska-Zapart K.: Analiza stężenia pyłku olszy w wybranych miastach Polski w 2007 roku. Alergoprofil 2008, 4(2): 37-41.
3. Kasprzyk I.: Flowering phenology and airborne pollen grains of chosen three taxa in Rzeszów (SE Poland). Aerobiologia 2003, 19: 113-120.
4. Kasprzyk I.: Regional differentiation in the dynamics of the pollen season of Alnus, Corylus, and Fraxinus in Poland (preliminary results), Aerobiologia 2004, 20: 141-151.
5. Malkiewicz M., Chłopek K., Myszkowska M., WeryszkoChmielewska E., Piotrowska K., Rapiejko A., Lipiec A., Puc M.: Analiza stężenia pyłku olszy w wybranych miastach Polski w 2007 r. Alergoprofil 2007, 3(2): 35-40.
6. Mandrioli P., Comtois P., Dominguez E., Galan C., Isard S., Syzdek L.: Methods in Aerobiology. Sampling: Principles and Techniques. W: Mandrioli P., Comtois P., Levizzani V. (red.). Pitagora Editrice Bologna, Bologna 1998, 47-112.
7. Parrado A.G., Barrera R.M.V., Rodriguez C.R.F., Maray A.M.V., Romero R.P., Fraile R., Gonzales D.F.: Alternative statistical methods for interpreting airborne Alder (Alnus glutinosa [L.] Gaertner) pollen concentrations. Int. J. Biometeorol. 2009, 53: 1-9.
8. Rodriguez-Rajo J.,Gonzalez M.D., Maray A.V., Suarez F.J., Barrera R.M., Jato V.: Biometeorological characterization of the winter in the north-west Spain based on Alnus pollen flowering. Grana 2006, 45: 288-296.
9. Rapiejko P., Stankiewicz W., Szczygielski K., Jurkiewicz D.: Progowe stężenia pyłku roślin niezbędne do wywołania objawów alergicznych. Otolaryngol. Pol. 2007, 61 (4): 591-594.
10. Sandner H., Wójcik Z.: Kalendarz przyrody. Wiedza Powszechna, Warszawa 1983: 405.
11. Seneta W.: Drzewa i krzewy liściaste. Tom I A–B. WN PWN, Warszawa 1991: 331.
12. Pyłek roślin w aeroplanktonie różnych regionów Polski. Weryszko-Chmielewska E. (red.): Wyd. Katedry i Zakładu Farmakognozji Wydz. Farmaceutycznego Akad. Medycznej im. Prof. F. Skubiszewskiego. Lublin 2006.
13. Ziółkowska M.: Gawędy o drzewach. Wyd. Arkona, Warszawa 1993.