Choroby odzwierzęce w okulistyce. Część 2. Zespół larwy wędrującej ocznej Artykuł przeglądowy

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

Piotr Borkowski

Abstrakt

Toksokaroza oczna, właściwie zespół larwy wędrującej ocznej, to choroba pasożytnicza oka, której przyczyną są obcogatunkowe larwy glist, najczęściej psiej (Toxocara canis), które przypadkowo zawędrowały do gałki ocznej. Jest to rzadka choroba, ale druga z infekcyjnych przyczyn zapalenia tylnego odcinka błony naczyniowej w Polsce (11,8%). Dostępne komercyjnie w Polsce badania dodatkowe, które możemy zastosować w tej jednostce chorobowej, mają ograniczone znaczenie, więc rozpoznanie powinno być kliniczne. W artykule tym zebrano dane z literatury z uwzględnieniem jej nowych pozycji, na temat epidemiologii, przebiegu klinicznego, rozpoznawania oraz współczesnych zasad leczenia toksokarozy ocznej opisane z punktu widzenia specjalisty chorób zakaźnych i pasożytniczych praktycznie zajmującego się chorobami oczu od ponad 20 lat.

Pobrania

Dane pobrania nie są jeszcze dostepne

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

Jak cytować
1.
Borkowski P. Choroby odzwierzęce w okulistyce. Część 2. Zespół larwy wędrującej ocznej. Ophthatherapy [Internet]. 31 marzec 2020 [cytowane 22 listopad 2024];7(1):40-5. Dostępne na: https://journalsmededu.pl/index.php/ophthatherapy/article/view/974
Dział
Terapie zachowawcze

Bibliografia

1. Spencer WH, Zimmerman LE. Helenor Campbell Wilder Foerster, 1895-1998. Arch Ophthalmol. 1999; 117(6): 849-50. https://doi.org/10.1001/archopht.117.6.849.
2. Deplazes P, van Knapen F, Schweiger A et al. Role of pet dogs and cats in the transmission of helminthic zoonoses in Europe, with a focus on echinococcosis and toxocarosis. Veterinary Parasitology. 2011; 182(1): 41-53. https://doi.org/10.1016/j.vetpar.2011.07.014.
3. Mizgajska-Wiktor H, Jarosz W. A comparison of soil contamination with Toxocara canis and Toxocara cati eggs in rural and urban areas of Wielkopolska district in 2000-2005. Wiad Parazytol. 2007; 53: 219-25.
4. Luty T. Prevalence of species of Toxocara in dogs, cats and red foxes from the Poznan region, Poland. J Helmintol. 2001; 75: 153-6.
5. Maśnik E. [Relationships between the prevalence of Toxocara eggs in dogs’ faeces and soil]. Wiad Parazytol. 2000; 46: 239-44.
6. Brydak-Godowska J, Moskal K, Borkowski PK et al. A Retrospective Observational Study of Uveitis in a Single Center in Poland with a Review of Findings in Europe. Med Sci Monit. 2018; 24: 8734-49. https://doi.org/10.12659/MSM.910749.
7. Hermanowska-Szpakowicz T, Kondrusik M, Świerzbińska M et al. [Incidence of antibody detection agaimnst Toxocara canis and clinical symptoms in inhabitans of North-Eastern Poland. Pol Merkur Lek. 2001; 10: 168-70.
8. Łapiński TW, Miegoć H, Prokopowicz D et al. [Exposure to toxocariasis and tularemia among workers at Białowieza National Park]. Przegl Epidemiol. 2000; 54: 367-74.
9.Amaral HL, Rassier GL, Pepe MS et al. Presence of Toxocara canis eggs on the hair of dogs: a risk factor for Visceral Larva Migrans. Vet Parasitol. 2010; 174(1-2): 115-8. https://doi.org/10.1016/j.vetpar.2010.07.016.
10. Keegan JD, Holland CV. A comparision of Toxocara canis embrionation under controlled conditions in soil and hair. J Helmintol. 2012; 16: 1-7.
11. Morimatsu Y, Akao N, Akiyoshi H et al. A familial case of visceral larva migrans after ingestion of raw chicken livers: appearance of specific antibody in bronchoalveolar lavage fluid of the patients. Am J Trop Med Hyg. 2006; 75(2): 303-6.
12. Hugot JP, Reinhard KJ, Gardner SL et al. Human enterobiasis in evolution: Origin, specificity and transmission. Parasite. 1999; 6(3): 201-8.
13. U.S. Department of Health & Human Services, Center for Disease Control and Prevention. Toxocariasis. https://www.cdc.gov/parasites/toxocariasis/epi.html. (Access: 24.03.2020).
14. Roddie G, Holland C, Stafford P et al. Contamination of fox hair with eggs of Toxocara canis. J Helminthol. 2008; 82: 293-6. https://doi.org/10.1017/S0022149X08996954.
15. U.S. Department of Health & Human Services, Center for Disease Control and Prevention. Toxocariasis. https://doi.org/https://www.cdc.gov/parasites/toxocariasis/health_professionals/index.html. (Access: 24.03.2020).
16.Dangoudoubiyam S, Kazacos KR. Differentiation of larva migrans caused by Baylisascaris procyonis and Toxocara species by Western blotting. Clin Vaccine Immunol. 2009; 16(11): 1563-8. https://doi.org/10.1128/CVI.00251-09.
17. Paul M, Stefaniak J, Twardosz-Pawlik H et al. The co-occurrence of Toxocara ocular and visceral larva migrans syndrome: a case series. Cases J. 2009; 2: 6881. https://doi.org/10.1186/1757-1626-2-6881.
18. Alabiad CR, Albini TA, Santos CL et al. Ocular toxocariasis in a seronegative adult. Ophtalmic Surg Lasers Imaging. 2010; 2: 1-3.
19. Bertelmann E, Velhagen KH, Pleyer U et al. Okulare Toxocariasis. Der Ophthalmologe. 2003; 100(11): 950-4. https://doi.org/10.1007/s00347-003-0815-1.
20. de Visser L, Rothova A, de Boer JH et al. Diagnosis of ocular toxocariasis by establishing intraocular antibody production. Am J Ophthalmol. 2008; 145(2): 369-74.
21. Higashide T, Akao N, Shirao E et al. Optical coherence tomographic and angiographic findings of a case with subretinal toxocara granuloma. Am J Ophthalmol. 2003; 136(1): 188-90.
22. Ahn SJ, Woo SJ, Hyon JY et al. Cataract formation associated with ocular toxocariasis. J Cataract Refract Surg. 2013; 39: 830-5.
23. Mansour AM, Abiad B, Boulos FI et al. Adult Ocular Toxocariasis Mimicking Ciliary Body Malignancy. Case Rep Med. 2014; 2014: 1-5.
24. Suzuki T, Joko T, Akao N et al. Following the migration of a Toxocara larva in the retina by optical coherence tomography and fluorescein angiography. Jpn J Ophthalmol. 2005; 49(2): 159-61. https://doi.org/10.1007/s10384-004-0157-9.
25. Stürchler D, Schubarth P, Gualzata M et al. Thiabendazole vs. albendazole in treatment of toxocariasis: a clinical trial. Ann Trop Med Parasit. 1989; 83(5): 473-8. https://doi.org/10.1080/00034983.1989.11812374.