Leki przeciwpsychotyczne stosowane w politerapii Artykuł przeglądowy

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

Bartosz Łoza
Maja Polikowska
Mariusz Bartyzel
Magdalena Wilk

Abstrakt

Polifarmakoterapia z zastosowaniem leków psychiatrycznych oznacza równoczesne użycie co najmniej 2 leków psychiatrycznych u jednego pacjenta. Ogólne wskaźniki rozpowszechnienia terapii złożonej w psychiatrii wahają się od 13% do 90%, przy czym wykorzystanie leków przeciwpsychotycznych jest w tych przypadkach fundamentalne. Większość zastosowań politerapii opiera się na uzasadnionych przesłankach klinicznych, takich jak lekooporność, problem z dostosowaniem się do zaleceń, niepełna kontrola objawów lub zła tolerancja dotychczasowego leczenia. W innych przypadkach politerapia z lekami przeciwpsychotycznymi może stanowić próbę augmentacji czy celowanego leczenia różnych domen klinicznych (np. objawów poznawczych lub objawów negatywnych), a także stanowić wyraz przyzwyczajeń terapeutycznych lub być motywowana psychologicznie. Niezależnie od uzasadnienia klinicznego duża część pacjentów psychiatrycznych korzysta z politerapii z udziałem neuroleptyków, głównie olanzapiny, kwetiapiny i aripiprazolu, łączonych z lekami przeciwdepresyjnymi, stabilizatorami nastroju lub innymi neuroleptykami.

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

Dział
Artykuły

Bibliografia

1. Kukreja S, Kalra G, Shah N, Shrivastava A. Polypharmacy In Psychiatry: A Review. Mens Sana Monogr 2013; 11(1): 82-99.
2. Bushardt RL, Massey EB, Simpson TW et al. Polypharmacy: Misleading, but manageable. Clin Interv Aging 2008; 3(2): 383-389.
3. Rittmannsberger H. The use of drug monotherapy in psychiatric inpatient treatment. Prog Neuropsychopharmacol Biol Psychiatry 2002; 26(3): 547-551.
4. Haeberle A, Greil W, Russmann S, Grohmann R. Mono- and combination drug therapies in hospitalized patients with bipolar depression. Data from the European drug surveillance program AMSP. BMC Psychiatry 2012; 12: 153.
5. Łoza B. (1) Politerapia olanzapiną i escitalopramem w przebiegu zaburzeń depresyjnych: przegląd badań i opis przypadków. Neuropsychiatria 2011; 3(suppl. 3): 1-8.
6. Altamura AC, Mundo E, Dell’Osso B et al. Quetiapine and classical mood stabilizers in the long-term treatment of Bipolar Disorder: a 4-year follow-up naturalistic study. J Affect Disord 2008; 110(1-2): 135-141. Epub 2008 Mar 10.
7. Baldessarini R, Henk H, Sklar A et al. Psychotropic Medications for Patients With Bipolar Disorder in the United States: Polytherapy and Adherence. Psych Services 2008; 59(10): 1175-1183.
8. Sagman D, Lee B, Chandresena R et al. A Canadian naturalistic study of a community based cohort treated for bipolar disorder. BMC Psychiatry 2010; 10(24): 1-10.
9. Łoza B. (2) Terapia skojarzona olanzapiną i dwuwalproinianem w przebiegu zaburzeń dwubiegunowych. Neuropsychiatria 2011; 3(suppl. 4): 1-8.
10. Łoza B, Czernikiewicz A. Pierwszy ogólnopolski konsensus na temat leczenia zaburzeń dwubiegunowych. Neuropsychiatria 2011; 3(2): 52-58.
9. Srisurapanont M, Suttajit S, Maneeton N, Maneeton B. Efficacy and safety of aripiprazole augmentation of clozapine in schizophrenia: A systematic review and meta-analysis of randomized- controlled trials. Psychiatric Res 2015; 62: 38-47.
10. Henderson DC, Fan X, Copeland PM et al. Aripiprazole added to overweight and obese olanzapine-treated schizophrenia patients. J Clin Psychopharmacol 2009; 29(2): 165-169.
11. Tiihonen J, Suokas JT, Suvisaari JM et al. Polypharmacy with Antipsychotics, Antidepressants, or Benzodiazepines and Mortality in Schizophrenia. Arch Gen Psych 2012; 69: 476-483.
12. Łoza B. Rozdział 49: Problemy metaboliczne chorych na schizofrenię i zaburzenie dwubiegunowe. W: Mamcarz A. Zespół metaboliczny. Wydanie II rozszerzone. Medical Education, Warszawa 2008: 587-602.