Neuroleptyki: poprawiając ich skuteczność, redukując działania niepożądane. Seria przypadków. Część 2. Artykuł przeglądowy
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
Abstrakt
Leki przeciwpsychotyczne, które zostały wprowadzone w 1952 r., a ich atypowe postacie w 1988 r., charakteryzują się podstawowym bilansem skuteczności i bezpieczeństwa, który nazywany jest efektywnością. To właśnie efektywność decyduje o rezultatach terapii krótko- i długoterminowej. Rozpoczynając każdą terapię, stawiamy pytania o korzyści z zastosowania danego neuroleptyku. W rzeczywistości efektywność leku jest każdorazowo ustalana indywidualnie. Przedstawiamy serię przypadków pacjentów leczonych efektywnie różnymi lekami przeciwpsychotycznymi (olanzapiną, kwetiapiną, aripiprazolem). Główną ideą tej serii jest zobrazowanie, jak równoważenie skuteczności i tolerancji jest stale konieczne podczas całego procesu leczenia.
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Copyright: © Medical Education sp. z o.o. License allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.
Address reprint requests to: Medical Education, Marcin Kuźma (marcin.kuzma@mededu.pl)
Bibliografia
2. Srihari VH, Tek C, Pollard J et al. Reducing the duration of untreated psychosis and its impact in the U.S.: the STEP-ED study. BMC Psychiatry 2014; 14: 335.
3. FDA, Food and Drug Administration.
4. Drake RE, Essock SM, Shaner A et al. Implementing dual diagnosis services for clients with severe mental illness. Psychiatric Services 2001; 54(1): 469-476.
5. Henderson DC, Fan X, Copeland PM et al. Aripiprazole added to overweight and obese olanzapine-treated schizophrenia patients. J Clin Psychopharmacol 2009; 29(2): 165-169.
6. Łoza B. Problemy metaboliczne chorych na schizofrenię i zaburzenie dwubiegunowe. W: Mamcarz A (ed). Zespół metaboliczny. Wydanie II rozszerzone. Medical Education, Warszawa 2008: 587-602.