Neuroleptyki: poprawiając ich skuteczność, redukując działania niepożądane. Seria przypadków. Część 2. Artykuł przeglądowy

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

Maja Polikowska
Bartosz Łoza

Abstrakt

Leki przeciwpsychotyczne, które zostały wprowadzone w 1952 r., a ich atypowe postacie w 1988 r., charakteryzują się podstawowym bilansem skuteczności i bezpieczeństwa, który nazywany jest efektywnością. To właśnie efektywność decyduje o rezultatach terapii krótko- i długoterminowej. Rozpoczynając każdą terapię, stawiamy pytania o korzyści z zastosowania danego neuroleptyku. W rzeczywistości efektywność leku jest każdorazowo ustalana indywidualnie. Przedstawiamy serię przypadków pacjentów leczonych efektywnie różnymi lekami przeciwpsychotycznymi (olanzapiną, kwetiapiną, aripiprazolem). Główną ideą tej serii jest zobrazowanie, jak równoważenie skuteczności i tolerancji jest stale konieczne podczas całego procesu leczenia.

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

Dział
Artykuły

Bibliografia

1. Kane JM, Schooler NR, Marcy P et al. The RAISE early treatment program for first-episode psychosis: background, rationale, and study design. J Clin Psychiatry. 2015; 76: 240-246. Abstract.
2. Srihari VH, Tek C, Pollard J et al. Reducing the duration of untreated psychosis and its impact in the U.S.: the STEP-ED study. BMC Psychiatry 2014; 14: 335.
3. FDA, Food and Drug Administration.
4. Drake RE, Essock SM, Shaner A et al. Implementing dual diagnosis services for clients with severe mental illness. Psychiatric Services 2001; 54(1): 469-476.
5. Henderson DC, Fan X, Copeland PM et al. Aripiprazole added to overweight and obese olanzapine-treated schizophrenia patients. J Clin Psychopharmacol 2009; 29(2): 165-169.
6. Łoza B. Problemy metaboliczne chorych na schizofrenię i zaburzenie dwubiegunowe. W: Mamcarz A (ed). Zespół metaboliczny. Wydanie II rozszerzone. Medical Education, Warszawa 2008: 587-602.