Zespół Ekboma – opis przypadku Opis przypadku
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
Abstrakt
Opisano przypadek 68-letniej kobiety cierpiącej na obłęd pasożytniczy. Pacjentka została przyjęta do kliniki psychiatrii ze względu na przekonanie, że jest zakażona przez pasożyty. Rozpoznano obłęd pasożytniczy i zastosowano leczenie przeciwpsychotyczne, z pomocą którego uzyskano remisję. Obłęd pasożytniczy (zespół Ekboma) jest stanem, w którym pacjent żywi niezachwiane, ale błędne przekonanie, że został zainfekowany przez pasożyty. Pacjenci szczegółowo opisują działanie i swoistą wrogość pasożytów: pełzanie, gryzienie, zagnieżdżanie. Według współczesnych kryteriów diagnostycznych ICD-10 obłęd pasożytniczy to schorzenie należące do organicznych halucynoz, które najczęściej występują u samotnych, starszych kobiet. W takich przypadkach leczenie z zastosowaniem neuroleptyków jest konieczne.
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Copyright: © Medical Education sp. z o.o. License allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.
Address reprint requests to: Medical Education, Marcin Kuźma (marcin.kuzma@mededu.pl)
Bibliografia
2. Jarosz M. Urojenia pasożytniczej choroby skóry. Łódzkie Towarzystwo Naukowe, Łódź 1959.
3. Antczak-Domagała K, Baluta K, Magierski R. Parazytoza urojeniowa u osób w podeszłym wieku. Psychiatria po Dyplomie 2015; 4: 20-25.
4. Le Roux A, Benattar B, van Amerongen P et al. A propos du syndrome d’Ekbom. Ann Med Psychol 2004; 162: 755-761.
5. Driscoll MS, Roethe MJ, Grant-Kels JM, Hale MA. Delusional parasitosis: a dermatological perspective. Int Clin Psychopharmacol 1986; 1: 340-353.
6. Pużyński S. Leksykon psychiatrii. PZWL, Warszawa 1993: 169.
7. Jarosz M. Podstawowe zespoły psychopatologiczne. W: Jarosz M, Cwynar S. (ed). Podstawy psychiatrii. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa 1976: 73-85.
8. Szepietowski J, Pacan P, Reich A. Psychodermatologia. Akademia Medyczna we Wrocławiu, Wrocław 2012.
9. Taylor RE, Bewley A, Melidonis N. Psychodermatology. Psychiatry 2006; 5: 81-84.
10. WHO: Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Vesalius, Kraków–Warszawa 2000.
11. Woodruff PW, Higgins EM, Du Vivier AW, Wessely S. Psychiatric illness in patients referred to a dermatology-psychiatry clinic. Gen Hosp Psychiatry 1997; 19: 29-35.