Mobbing: w poszukiwaniu psychopatologicznej tożsamości zjawiska Artykuł przeglądowy

Abstrakt

Mobbing i bullying to formy utajonej agresji w pracy, w swoich najcięższych postaciach popełniane, inspirowane lub akceptowane przez zarządzających firmą. Wyrażają się poprzez oskarżanie, upokarzanie, podważanie kompetencji i inne manipulacje. Mobbing jest w Polsce traktowany jako przestępstwo od 2004 r. Jednak ofiary są atakowane w sposób na tyle skryty, że trudno udowodnić działanie przestępcze. Mobbing i bullying wynikają z głębszych problemów osobowościowych agresorów i ich niekompetencji. Ofiary wybierane do ataków są często osobami inteligentnymi, innowacyjnymi, wyróżniającymi się osiągnięciami, jednostkami sprawnymi i z wewnętrznymi zasadami. Działania mobbingowe wydają się banalne i łagodne, ale w rzeczywistości są niszczące i skumulowane w długim okresie. Ofiary nieświadome swojej sytuacji czują się paradoksalnie winne i próbują naprawić rzekome błędy. Nie rozumieją, dlaczego są eliminowane. Pomimo faktu, że mobbing odbywa się skrycie, zjawisko to rozwija się poprzez szereg typowych faz psychospołecznych. Skutki dla zdrowia psychicznego ofiar mogą być katastrofalne. Zdrowie psychiczne jest ściśle związane z dobrymi relacjami interpersonalnymi w pracy. Wsparcie społeczne, które się tam uzyskuje, pomaga budować poczucie własnej wartości. Mobbing w miejscu pracy powoduje straty finansowe, utratę kluczowych pracowników i pogarsza reputację firmy. Psychiatrzy nie są świadomi, wyedukowani i gotowi do udzielania porad i prowadzenia leczenia ofiar mobbingu, a mogliby nie tylko odgrywać podstawową rolę w ich wspieraniu, lecz także być najważniejszą instytucją ujawniającą tę patologię społeczną.