Bezpośrednie uniesienie brwi – wskazania, diagnostyka, techniki operacyjne Artykuł przeglądowy

Abstrakt

Lifting brwi to jeden z najskuteczniejszych zabiegów odmładzających w chirurgii plastycznej twarzy. Uniesienie starzejących się miękkich struktur oczodołu daje efekt kosmetyczny, a w niektórych przypadkach również leczniczy. Niezależnie od wskazań przedoperacyjna ocena pacjenta powinna opierać się na dokładnym wywiadzie, ustaleniu, czego pacjent oczekuje, na ile możemy uzyskać pożądany efekt, a także jakich powikłań trzeba się spodziewać. W badaniu przedmiotowym należy zidentyfikować istotne struktury anatomiczne, określić symetrię twarzy, zasięg oraz technikę zabiegu. Często pacjenci decydują się na połączenie bezpośredniego uniesienia brwi z plastyką powiek. Efekt takiego zabiegu jest istotnie korzystniejszy. Głównym powikłaniem bezpośredniego liftingu brwi jest widoczna blizna, która może stanowić przeciwwskazanie do zabiegu dla osób, u których pojawia się skłonność do tworzenia się bliznowców, oraz u osób z deficytem brwi. Cel poniższej pracy stanowią określenie wskazań i diagnostyki oraz opis technik operacyjnych wykorzystywanych przy zabiegach uniesienia brwi.