Miastenia oczna – objawy, diagnostyka, leczenie Artykuł przeglądowy

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

Emilia Nowowiejska
Radosław Różycki

Abstrakt

Miastenia to choroba autoimmunologiczna, w której przeciwciała uszkadzają receptory w płytce nerwowo-mięśniowej. Jednym z głównych objawów jest opadanie powiek górnych, które wraz z nasileniem choroby w różnym stopniu ograniczają pole widzenia i prowadzą do wyrównawczego ustawienia głowy. W odróżnieniu od opadania powieki górnej (ptozy) na tle inwolucyjnym, w którego przypadku terapią z wyboru jest leczenie chirurgiczne, w miastenicznym opadaniu powiek jest nią terapia farmakologiczna. Operacje są względnie przeciwwskazane, a leczenie chirurgiczne stosuje się w rzadkich przypadkach stabilnej ptozy lub przy braku skuteczności działania leków. Dlatego że izolowaną ptozę o innej etiologii najczęściej możemy skutecznie leczyć chirurgicznie, prawidłowa diagnostyka różnicowa i wykluczenie obecności miastenii są kluczowe przed podjęciem decyzji o wdrożeniu odpowiedniej terapii.

Pobrania

Dane pobrania nie są jeszcze dostepne

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

Jak cytować
1.
Nowowiejska E, Różycki R. Miastenia oczna – objawy, diagnostyka, leczenie. Ophthatherapy [Internet]. 15 grudzień 2020 [cytowane 3 lipiec 2024];7(4):288-94. Dostępne na: https://journalsmededu.pl/index.php/ophthatherapy/article/view/1112
Dział
Diagnostyka

Bibliografia

1. Bowling B. Kanski’s Clinical Approach, 8th ed. Edra Urban & Partner, Wrocław 2017: 41-5.
2. Nair AG, Patil-Chhablani P, Venkatramani D et al. Ocular myasthenia gravis: A review. Indian J Ophthalmol. 2014; 62(10): 985-91.
3. Mainak B, Hansa D, Debopam S. Neonatal myasthenia gravis. StatPearls [Internet]. 2020.
4. Kostera-Pruszczyk A. Postępowanie terapeutyczne w miastenii. Pol Przegl Neurol. 2013; 9(1): 11-5.
5. Kupersmith MJ, Latkany R, Homel P. Development of generalized disease at 2 years in patients with ocular miastenia gravis. Arch Neurol. 2003; 60: 243-8.
6. Sathasivam S. Diagnosis and management of myasthenia gravis. Prog Neurol Psychiatry. 2014: 6-14.
7. De Meel RHP, Raadsheer WF, van Zwet EW et al. Ocular Weakness in Myasthenia Gravis: Changes in Affected Muscles are a Distinct Clinical Feature. J Neuromuscul Dis. 2019; 6(3): 369-76.
8. Majerczak J, Żołądź JA, Duda K. Charakterystyka strukturalna, biochemiczna i funkcjonalna mięśni zewnętrznych gałki ocznej. Postępy Biologii Komórki. 2005; 32(3): 395-408.
9. Meriggioli MN, Sanders DB. Autoimmune myasthenia gravis emerging clinical and biological heterogeneity. Lancet Neurol. 2009; 8(5): 475-90.
10. Trobe JD. Szybkie rozpoznanie w okulistyce. Neurookulistyka. Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2011: 104-6.
11. Emeryk-Szajewska B. Elektrofizjologiczna diagnostyka obwodowego układu nerwowego w zespołach paranowotworowych. Pol Przegl Neurol. 2008; 4(4): 190-8.
12. Monsul NT, Patwa HS, Knorr AM et al. The effects of prednisone on the progression from ocular to generalized myasthenia gravis. J Neurol Sci. 2004; 217: 131-3.