Skuteczne skojarzenie leków na różne oblicza nadciśnienia Artykuł przeglądowy
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
Abstrakt
Nadciśnienie tętnicze należy do najszerzej rozpowszechnionych czynników ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego. Ocenia się, że dotyka ono co trzeciego dorosłego na świecie. W Polsce na chorobę tę cierpi ponad 10 mln dorosłych Polaków i częstość jej występowania rośnie. Nieleczone nadciśnienie tętnicze prowadzi do licznych powikłań, w tym nasilenia miażdżycy, niewydolności serca, udarów oraz niewydolności nerek. Świadomość i leczenie choroby są niewystarczające. Prawie połowa Polaków nie wie, że choruje na nadciśnienie tętnicze. Wśród osób leczonych tylko ⅓ osiąga docelowe wartości ciśnienia. Za złą kontrolę ciśnienia odpowiada wiele przyczyn, wśród nich wymienia się brak współpracy z chorym, niewłaściwy dobór leków oraz brak stosowania leków złożonych. Obecnie większość pacjentów do prawidłowej kontroli ciśnienia wymaga co najmniej dwóch leków. Politerapia często zawiera lek hamujący układ renina–angiotensyna i diuretyk. Przykładem takiego leczenia jest stosowanie walsartanu i indapamidu. Udowodniono skuteczność hipotensyjną obu leków i ich korzystny wpływ na rokowanie.
Pobrania
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Copyright: © Medical Education sp. z o.o. This is an Open Access article distributed under the terms of the Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0). License (https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/), allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.
Address reprint requests to: Medical Education, Marcin Kuźma (marcin.kuzma@mededu.pl)
Bibliografia
2. Williams B, Mancia G, Spiering W et al. Wytyczne ESC/ESH dotyczące postępowania w nadciśnieniu tętniczym (2018). Kardiol Pol. 2019; 77(2): 71-159.
3. Tykarski A, Filipiak KJ, Januszewicz A. Zasady postępowania w nadciśnieniu tętniczym – 2019 rok. Wytyczne Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego. Nadciśnienie Tętnicze w Praktyce. 2019; 5(1): 1-86.
4. Liebson PR, Amsterdam EA. Ongoing Telmisartan Alone and in Combination With Ramipril Global Endpoint Trial (ONTARGET): implications for reduced cardiovascular risk. Prev Cardiol. 2009; 12(1): 43-50.
5. Fogari R, Mugellini A, Zoppi A et al. Effects of valsartan compared with enalapril on blood pressure and cognitive function in elderly patients with essential hypertension. Eur J Clin Pharmacol. 2004; 59(12): 863-8.
6. Julius S, Kjeldsen SE, Weber M et al. for the VALUE Trial Group. Outcomes in hypertensive patients at high cardiovascular risk treated with regimens based on valsartan or amlodipine: the VALUE randomized trial. Lancet. 2004; 363: 2022-203.
7. Levi Marpillat N, Macquin-Mavier I, Tropeano AI et al. Antihypertensive classes, cognitive decline and incidence of dementia: a network meta-analysis. J Hypertens. 2013; 31(6): 1073-82.
8. Guzik TJ, Mohiddin SA, Dimarco A et al. COVID-19 and the cardiovascular system: implications for risk assessment, diagnosis, and treatment options. Cardiovasc Res. 2020; 116(10): 1666-87.
9. Roush GC, Abdelfattah R, Song S et al. Hydrochlorothiazide vs chlorthalidone, indapamide, and potassium-sparing/hydrochlorothiazide diuretics for reducing left ventricular hypertrophy: A systematic review and meta-analysis. J Clin Hypertens (Greenwich). 2018; 20(10): 1507-15.
10. Wang S, Li J, Zhou X et al. Comparison between the effects of hydrochlorothiazide and indapamide on the kidney in hypertensive patients inadequately controlled with losartan. J Hum Hypertens. 2017; 31(12): 848-54.