Badanie elektrokardiograficzne u pacjenta leczonego stymulacją resynchronizującą. Interpretacja krzywych EKG Artykuł przeglądowy
##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
Abstrakt
Terapia resynchronizująca (CRT, cardiac resynchronization therapy) wykorzystywana jest powszechnie u pacjentów z niewydolnością serca od 1994 roku. Należy ona do najbardziej zaawansowanych form stałej elektrostymulacji. Analiza zapisu EKG, badania wykonywanego rutynowo u pacjentów z chorobami serca, powinna przebiegać w sposób typowy dla „klasycznych” stymulatorów. Jednak ocena poprawności działania stymulatorów/kardiowerterów-defibrylatorów resynchronizujących i wyciąganie wniosków klinicznych wymaga znajomości wpływu resynchronizacji na serce. W przypadku układów CRT konieczna jest ścisła współpraca nie tylko lekarza z pacjentem, ale także lekarza-elektroterapeuty z lekarzem bezpośrednio opiekującym się chorym. Dotyczy to zarówno kwalifikowania odpowiednich pacjentów do tej formy leczenia, jak i dalszej opieki ambulatoryjnej.
Pobrania
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Copyright: © Medical Education sp. z o.o. This is an Open Access article distributed under the terms of the Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0). License (https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/), allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.
Address reprint requests to: Medical Education, Marcin Kuźma (marcin.kuzma@mededu.pl)
Bibliografia
2. Guidelines for cardiac pacing and cardiac resynchronization therapy 2007.
3. Szulik M., Kukulski T.: Chory z przewlekłą niewydolnością serca i asynchronią skurczu lewej komory. Kwalifikacja do terapii resynchronizującej. Kardiologia po Dyplomie 2007, 7(6): 38-49.
4. McAlister F.A., Ezekowitz J., Hooton N.: Cardiac resynchronization therapy for patients with ventricular systolic dysfunction. A systematic review. JAMA 2007, 297: 2502-2514.
5. Braunwald E.: Choroby serca (wyd. 1 polskie). Banasiak W., Opolski G., Poloński L. (red.). Urban & Partner 2007, t. 2: 747-780.
6. Stanke A.: Elektrokardiogram bez tajemnic. Gdańsk 2002: 168-184.
7. Krupienicz A.: Stymulacja serca. Warszawa 2006.
8. Zapisy elektrokardiograficzne (materiał własny Kliniki).