Dlaczego warto wybrać terapię trójlekową w leczeniu nadciśnienia tętniczego? Artykuł przeglądowy

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

Marek Postuła

Abstrakt

W badaniach klinicznych wykazano, że u połowy chorych na nadciśnienie tętnicze jest ono nieprawidłowo kontrolowane, co wiąże się z nieprzestrzeganiem zaleceń lekarskich. Wielu pacjentów wymaga stosowania terapii trójlekowej, żeby osiągnąć zakładane cele leczenia, a obowiązujące wytyczne zalecają połączenia leków o komplementarnych mechanizmach działania. Dostępne jest połączenie trójlekowe o stałym składzie zawierające preparat hamujący układ renina–angiotensyna–aldosteron, antagonistę wapnia i diuretyk tiazydopodobny. Stałe połączenie trójlekowe odznacza się skutecznością, dobrą tolerancją, wygodą stosowania i pozwala osiągnąć prawidłową kontrolę ciśnienia tętniczego.

Pobrania

Dane pobrania nie są jeszcze dostepne

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

Jak cytować
Postuła , M. (2017). Dlaczego warto wybrać terapię trójlekową w leczeniu nadciśnienia tętniczego?. Kardiologia W Praktyce, 11(1), 3-5. Pobrano z https://journalsmededu.pl/index.php/kwp/article/view/1253
Dział
Artykuły

Bibliografia

1. Mancia G., Fagard R., Narkiewicz K. et al.: 2013 ESH/ESC guidelines for the management of arterial hypertension: the Task Force for the Management of Arterial Hypertension of the European Society of Hypertension (ESH) and of the European Society of Cardiology (ESC). Eur. Heart J. 2013; 34: 2159-2219.
2. Gupta A.K., Arshad S., Poulter N.R.: Compliance, safety, and effectiveness of fixed-dose combinations of antihypertensive agents: a meta-analysis. Hypertension 2010; 55: 399-407.
3. Bramley T.J., Gerbino P.P., Nightengale B.S. et al.: Relationship of blood pressure control to adherence with antihypertensive monotherapy in 13 managed care organizations. J. Manag. Care Pharm. 2006; 12: 239-245.
4. Fung V., Huang J., Brand R. et al.: Hypertension treatment in a Medicare population: adherence and systolic blood pressure control. Clin. Ther. 2007; 29: 972-984.
5. Wald D.S., Law M., Morris J.K. et al.: Combination therapy versus monotherapy in reducing blood pressure: meta-analysis on 11,000 participants from 42 trials. Am. J. Med. 2009; 122(3): 290-300.
6. Roas S., Bernhart F., Schwarz M. et al.: Antihypertensive combination therapy in primary care offices: results of a cross-sectional survey in Switzerland. Int. J. Gen. Med. 2014; 7: 549-556.
7. Weir M.R., Hsueh W.A., Nesbitt S.D. et al.: A titrate-to-goal study of switching patients uncontrolled on antihypertensive monotherapy to fixed-dose combinations of amlodipine and olmesartan medoxomil ± hydrochlorothiazide. J. Clin. Hypertens. (Greenwich) 2011; 13: 404-412.
8. Breitscheidel L., Ehlken B., Kostev K. et al.: Real-life treatment patterns, compliance, persistence, and medication costs in patients with hypertension in Germany. J. Med. Econ. 2012; 15: 155-165.
9. Toth K.: Antihypertensive efficacy of triple combination perindopril/indapamide plus amlodipine in high-risk hypertensives: results of the PIANIST study (Perindopril-Indapamide plus AmlodipiNe in high rISk hyperTensive patients). Am. J. Cardiovasc. Drugs. 2014; 14(2): 137-145.
10. Páll D., Szántó I., Szabó Z.: Triple combination therapy in hypertension: the antihypertensive efficacy of treatment with perindopril, amlodipine, and indapamide SR. Clin. Drug Investig. 2014; 34: 701-708.
11. Schafer H.H., Sudano I., Theus G.R. et al.: Target blood pressure attainment with antihypertensive therapy in Swiss primary care. Blood Press. 2012; 21: 211-219.